تاثیر بی تمرینی ناشی از کووید ۱۹ بر هوش هیجانی دختران نوجوان کاراته کار

زمینه و هدف: هوش هیجانی به عنوان یک استعداد کلی افراد برای درک جهان و برآورده کردن انتظارات میتوان تعریف کرد که از مهمترین استعدادهای ورزشکاران کاراته میبا شد. از این رو پژوهش حاضر هوش هیجانی دختران کاراته کاان نوجوان دختر را مورد بررسی قرار داد.مواد و روش ها: روش این پژوهش علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش ورز شکاران کاراته کا دختر -۱۶ ۱۰ سال شهر گرمی بودند. نمونه آماری ۵۰ نفر از ورزشکاران نوجوان دختر بودند که حداقل سابقه ۳-۲ سال تمرین کاراته داشتند. نمونه ها شامل دو گروه تجربی(فعالیت منظم، ۲۵ نفر) و گروه کنترل (یکسال بی تمرین، ۲۵ نفر) بودند که به روش نمونه گیری در د سترس انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پر س شنامه حافظه بینایی ژان لوییی سلیه بود.ضریب روائی آزمون درتحقیقات متعدد بین ۰/۷۲ تا۰/۵۷ بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t گروه های مستقل در سطح معناداری ۵ درصد استفاده شده است.یافته: نتایج ن شان داد که دختران ورز شکاری که فعالیت منظم دا شتند به طور معناداری هوش هیجانی بالاتری ن سبت به گروه کنترل داشتند . P=۰/۰۱نتیجه گیری: داده های ما نشان داد که تمرینات ورزشی کاراته بر میزان هوش هیجانی افراد تاثیرگذار است و به نظر میرسد تمرینات ورزشی راهکار مناسبی برای تقویت این مهارت میباشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، بی تمرینی ، کاراته کار ، کووید.۱۹