نقش فعالیت بدنی و انعطاف پذیری روانشناختی در پیش بینی اضطراب کووید- ۹۱ سربازان

کرونا ویروس ۲۰۱۹ در ابتدا از شهر ووهان ا ستان هوبی کشور چین، شیوع یافت و فقط در طول دو ماه طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت به یک بیماری همهگیر در سطح جهانی تبدیل شد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فعالیت بدنی و انعطاف پذیری روانشناختی در پیشبینی اضطراب کووید-۱۹ سربازان وظیفه نیروی دریایی مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر (عج) بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سربازان وظیفه نیروی دریایی شهر رشت در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه ها ۲۰۰ سرباز بودند که با روش نمونه گیری در د سترس انتخاب شدند. سربازان وظیفه به پر س شنامه های فعالیت بدنی، انعطاف پذیری روان شناختی و اضطراب کووید-۱۹ پاسخ دادند. تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار ۲۴ SPSS انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد فعالیت بدنی (p<۰/۰۱)، و انعطاف پذیری روان شناختی (p<۰/۰۵) با ا ضطراب کووید-۱۹ سربازان همب ستگی منفی و معناداری دا شت. همچنین فعالیت بدنی وانعطاف پذیری روان شناختی مقدار قابل توجهی از واریانس نمرات ا ضطراب کووید-۱۹ سربازان را پیش بینی میکنند.در مجموع، نتایج به دست آمده ارتباط و امکان پیشبینی اضطراب کووید-۱۹ فعالیت بدنی و انعطاف پذیری روان شناختی را در سربازان نشان میدهند. بر طبق یافته های حاصل از پژوهش، میتوان با افزایش فعالیت بدنی و انعطاف پذیری روانشناختی، میزان اضطراب کووید-۱۹ سربازان را کنترل کرد.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، انعطاف پذیری روانشناختی ، اضطراب کووید-۱۹ ، سربازان