اثربخشی طرحواره درمانی بر اختلال اضطرابی در کادر درمانی و اداری بیمارستان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر اختلال اضطرابی در کادر درمان ی و اداری بیمارستان انجام شد. روشپژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کادر درمان ی و اداریبیمارستان ۲۲ بهمن شهر نیشابور در سال ۱۴۰۰ بوده است. در روش نمونه گیری ۳۰ نفر به صورت دردسترس انتخاب شدند وسپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اضطرابیاستفاده شد. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸ هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ - ۶۰ دقیقهای طرحواره درمانی رادریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. نتایج یافته ها نشان داد که میانگین نمره اختلال اضطرابیدر پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون کاهش پیدا کرده است. بنابراین طرحواره درمانی بر اختلال اضطرابی در کادردرمانی و اداری بیمارستان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، اختلال اضطرابی ، کادر درمانی و اداری بیمارستان.