امیر نوروزپور - دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان امام رضا(ع)، مرکز تحقیقات جراحی عروق
محمد هادی مدقق - دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان امام رضا(ع)، مرکز تحقیقات جراحی عروق
علیرضا خوشدل - دانشیار، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دکترای اپیدمیولوژی
غلامحسین کاظم زاده - دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان امام رضا(ع)، مرکز تحقیقات جراحی عروق

مقدمه: نحوه برخورد اولیه با بیماران ترومایی با گلوله، قبل از رسیدن به مراکز درمانی مناسب، می تواند در موربیدیته و مورتالیته ی ناشی از آسیب، موثر باشد. هدف این مطالعه ارزیابی نحوه برخورد اولیه با مصدومین ناشی از گلوله، با تاکید بر پروتکل انتقال مصدومین به مراکز تشخیصی- درمانی مناسب بود. روش بررسی: در این طرح، بیماران ترومایی با گلوله مراجعه کننده به چهار بیمارستان بزرگ سطح شهر مشهد در سال ۱۳۸۹ مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: در مجموع ۶۶ مورد مراجعه کننده به بیمارستان های فوق، ۵۱ مورد مراجعه مستقیم داشته و ۱۵ مورد از مراکز دیگر به بیمارستان های فوق ارجاع شده بودند، شایعترین محل آناتومیک آسیب، اندام ها بود (۶/۶۰%) مدت زمان بستری مصدوم در بیمارستان در گروه های فوق تفاوت معنی داری نداشت (۱۸۸/۰p=). همچنین، در بین مصدومینی که به طور مستقیم از محل حادثه درون شهری، بوسیله آمبولانس اورژانس یا وسیله ای غیرآمبولانس، به مراکز فوق مراجعه کرده بودند، تفاوتی از نظر مدت زمان بستری در بیمارستان وجود نداشت (۵۵۳/۰p=). لازم به ذکر است که و بیشترین مورتالیته در مصدومینی بود که همزمان بیش از یک قسمت بدن مورد آسیب قرار گرفته بود (مثلا قفسه صدری و شکم). نتیجه گیری: عدم تفاوت مدت زمان بستری مصدومین منتقل شده با آمبولانس اورژانس در مقایسه با وسایل نقلیه دیگر، لزوم تامل بیشتر در تقویت نیروهای انسانی و تجهیزات درمانی خدمات درمانی اورژانس را نمایان می سازد.

Gunshot Wound, Triages, emergency medical services, ترومای گلوله, تریاژ, خدمات پزشکی اورژانس