مقایسه کارایی بهینه سازی روش سطح پاسخ و الگوریتم رقابت استعماری در بررسی دمای راکتور و وزن کاتالیست در پیرولیز کاتالیستی تبدیل ضایعات پلاستیکی به سوخت

از روش های مطلوب جهت تبدیل انواع زباله های پلاستیکی، روش تجزیه حرارتی (پیرولیز) می باشد. وجود کاتالیست می تواند بهبود فرآیند تبدیل و به حداقل رساندن دما و زمان لازم به منظور فرآیند شکست مولکول های بزرگ پلیمری به مولکول های کوچک را به دنبال داشته باشد. به کارگیری این روشاز یک طرفسببحفاظت از محیط زیست شده و از طرف دیگر جای گزین مناسبی برای ذخایر نفت و گاز می باشد.در این مقاله یک مدل توسعه یافته ریاضیارائه می شود وبا استفاده از دو روش سطح پاسخ و الگوریتم رقابت استعماری مدل مورد نظر و پارامترهای موثربرآن به منظور ارائه بهترین شرایطانجام فرآیند پیرولیز کاتالیستیبرای دو سوخت مایع و گاز مورد مطالعه قرارگرفته است. طی این مطالعه شرایط دمای ۹۲/۵۶۱ درجه سانتی گراد و وزن کاتالیست ۳۳/۱ گرم برای سوخت مایع و همچنین دمای ۷۴/۵۶۰ درجه سانتی گراد و وزن کاتالیست ۱ گرم به عنوان شرایط بهینه پاسخ تعیین گردید. همچنین همگرایی و نزدیکی نتایج دو روش تایید کننده ی صحت روش و پاسخ نهایی است. به طوری که میزان همبستگی نتایج برای سوخت مایع طبق تحلیل آنالیز واریانس ۸/۹۸ % و برای سوخت مایع ۵/۹۶ % به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

plastic waste ، catalytic pyrolysis ، plastic waste management ، imperialist competitive algorithm ، response surface methodology ، ضایعات پلاستیکی ، پیرولیز کاتالیستی ، مدیریت زباله های پلیمری ، الگوریتمرقابت استعماری ، روش شناسی سطح پاسخ