سید عبدالمجید جلائی اسفندآبادی
سپیده صمیمی

مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که افزایش اشتغال زنان چه تاثیری بر توزیع عادلانه درآمد و افزایش سطح استاندارد زندگی و رفاه در جامعه ایران داشته است؟ به منظور پاسخگویی به این سوال، از مدل مناسبی برای ضریب جینی به عنوان متداولترین شاخص نابرابری درآمد استفاده می شود و با بهره گیری از روش خودرگرسیون برداری (VAR) به بررسی اثر اشتغال زنان بر ضریب جینی در ایران برای دوره ۱۳۷۰-۱۳۸۷ پرداخته می شود. نتایج برآورد مدل، نشان می دهد افزایش اشتغال زنان، افزایش درآمدهای مالیاتی دولت و افزایش مخارج مصرفی دولت، باعث کاهش ضریب جینی و در واقع کاهش توزیع ناعادلانه درآمد می شود. در حقیقت با توجه به افزایش زنان تحصیل کرده در جامعه ایران، از طریق افزایش ایجاد فرصت اشتغال برای زنان، می توانیم شاهد عادلانه تر شدن توزیع درآمد در جامعه و افزایش سطح رفاه عمومی جامعه باشیم.

Equitable Distribution of Income, GINI Coefficient, Women`s Employment, Autoregressive Method, توزیع عادلانه درآمد, ضریب جینی, اشتغال زنان, خودرگرسیون برداری