ارزیابی انتقال مدیریت آبیاری و تعیین شاخص های کلیدی

انتقال مدیریت آبیاری به کشاورزان در ۶۳ کشور جهان به اجرا درآمده و با مشکلات و نتایج متفاوتی روبرو بوده است. این تحقیق با هدف بررسی مسایل جاری انتقال مدیریت آبیاری و شناسایی برخی از شاخص های کلیدی ارزیابی، در دو شبکه آبیاری با ویژگی های متمایز در روش آبیاری و فرآیند انتقال مدیریت آبیاری انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه آماری آن کشاورزان شبکه آبیاری قزوین و شبکه آبیاری تحت فشار ایستگاه هشت مغان می باشد. نمونه ها به صورت تصادفی اختیار شده و برای گردآوری داده های تحقیق از پرسشنامه استفاده شده است. تحلیل های استنباطی با استفاده از آماره های تحلیل میانگین، تحلیل همبستگی پیرسون و آزمون t و F بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که در هر دو پایلوت وضعیت میانگین شاخص ها از میانگین مورد انتظار بیشتر می باشد. آزمون t این نتیجه گیری را با احتمال بیش از ۹۵ درصد تایید می نماید. همچنین این تحقیق نشان داد که با وجود ویژگی های متفاوت دو پایلوت و عدم همبستگی بین ادراک کشاورزان دو شبکه آبیاری، ولی ادراک کشاورزان دو پایلوت نسبت به برخی مسایل تقریبا مشابه می باشد، به طوری که اهمیت شاخص هایی مانند شفاف سازی مسئولیت ها و وظایف بین کشاورزان و بخش های دولتی، به عنوان شاخص های کلیدی مورد توافق هر دو شبکه می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، انتقال مدیریت آبیاری ، شاخص ، قزوین ، مغان