اکراتوکسینA و جدایه های مولد اکراتوکسینA در گروه Aspergillus section Nigri در کشمش ایران *

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPP-50-1_001

تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

اکراتوکسین A (OTA) زهرابه قارچی است که عمدتا توسط گونه هایAspergillus و Penicillium در غلات، کشمش و قهوه تولید می شود. مهم ترین عامل محدودکننده صادرات کشمش و قهوه در دنیا آلودگی این محصولات به اکراتوکسینA است. سمیت ناشی از اکراتوکسین Aدر کلیه ها بروز می کند و سبب نارسایی و نهایتا سرطان کلیه ها و کبد می شود. در این تحقیق از محصول کشمش استان خراسان (کاشمر، خلیل آباد، قوچان)، استان قزوین (تاکستان)، و استان آذربایجان شرقی (بناب، مراغه و ملکان) نمونه برداری شد. جهت جداسازی قارچ های گروه Aspergillus Sec. Nigri نمونه های کشمش مستقیما در محیط های کشت مصنوعی مناسب کشت شد، هم چنین سوسپانسیونی از آلودگی های سطحی آنها تهیه، در محیط مناسب کشت و قارچ های گروه فوق ردیابی، تشخیص و میزان آلودگی نمونه ها ثبت گردید. اکراتوکسینA  در نمونه های کشمش جمع آوری شده با استفاده از روش HPLC+IACردیابی و میزان آن اندازه گیری شد. جهت ارزیابی توانایی توکسین زایی جدایه های گروه Aspergillus Sec. Nigri حاصل از کشمش، چهارده جدایه انتخاب و میزان اکراتوکسین تولید شده توسط آنها در محیط PDB اندازه گیری گردید. جدایه هایی از گونه A. carbonariusکه بر اساس ویژگی های مورفولوژیک تشخیص شده بودند، انتخاب،  دی ان ای آنها استخراج و نواحی ۱۸S, ITS۱, ۵.۸S, ITS۲, ۲۸S از دی ان ای ریبوزومی و ژن بتا توبولین آنها در واکنش PCR تکثیر، تعیین توالی، و با توالی این نواحی در سایر جدایه های گزارش شده از این گونه در NCBI مقایسه شد. همگی نمونه ها (۴۴ نمونه) به قارچ های گروه A. Sec. Nigri آلوده بودند، لیکن میزان آلودگی بین ۸- ۱۰۰ درصد متغیر بود. بیشترین آلودگی قارچی (۱۰۰%) مربوط به کشمش های آسیب دیده و کشمش هایی بود که مصارف مستقیم خوراکی نداشتند. آلودگی به اکراتوکسین A در پنج نمونه کشمش (۱۱% نمونه ها) با گستره آلودگی ppb ۴/۰ تا ppb ۱۰۰ ردیابی شد. از بین ۵۲ جدایه متعلق به گروه A. Nigri تعداد ۱۰ جدایه (۲۰%) متعلق به گونه A. carbonariusبود که ۷۱% جدایه های مورد بررسی توانایی تولید اکراتوکسین A در مقادیر  ۳/۲ تا  ppb۸/۱۰۸ در محیط مصنوعی را داشتند. توالی نوکلئوتیدی دی ان ایریبوزومی و ژن بتا توبولین نماینده هایی از جدایه های A. carbonarius کشمش که مولد مقادیر بالای اکراتوکسین A بودند، همگی یکسان و با جدایه های این قارچ در بانک ژن ۱۰۰% تشابه داشت که با شماره های دسترسی KF۴۳۴۶۳۱، KF۴۳۴۶۳۲،  KF۴۳۴۶۳۳  برای دی ان ایریبوزومی وKF۴۳۴۶۳۴ ، KF۴۳۴۶۳۵ برای ژن بتا توبولین در بانک ژنNCBI  ثبت شد.

نویسندگان