بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر پرخوری عصبی و استرس در زنان چاق

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر پرخوری عصبی و استرس در زنان چاق بود. این پژوهش نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلا به چاقی مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر اردبیل در سال ۱۴۰۰ می باشد. با روش نمونه گیری هدفمند از بین زنان مبتلا به چاقی تعداد ۴۵ نفر انتخاب و به تصادفی سازی در دو گروه مساوی ۱۵ نفری جایگزین شدند. شاخص توده بدنی آزمودنی ها توسط کارشناس تغذیه مراکز بهداشت با استفاده از ترازوی دیجیتالی با حساسیت ۱۰۰ گرم و قد با استفاده از یک متر نواری غیر قابل اتساع به دقت ۰/۵ سانتی متر اندازه گیری شدند. طرحواره درمانی با توجه به پروتوکل مداخله طرحواره درمانی یانگ و کلوسکو، ۲۰۰۳، ترجمه حمیدپور و اندوز، (۱۳۹۸، پرخوری عصبی گورمالی، بلک، داستون، رادین و پرسشنامه استرس (LDI) ابزارهای پژوهش می باشند. داده ها بعد از جمع آوری با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمورد مقیاس پرخوری عصبی هر سه اثر بین گروهی، درون گروهی و تعاملی بین گروهی و درون گروهی معنادار است. مقایسه میانگین ها نیز نشان می دهد در مراحل پس آزمون و پیگیری گروه های مداخله در متغیر پرخوری عصبی نمرات بیشتری کسب کرده اند. همچنین در مورد تمام زیرمقیاس های استرس و نمره کل آن هر سه اثر بین گروهی، درون گروهی و تعاملی بین گروهی و درون گروهی معنادار است. مقایسه میانگین ها نیز نشان می دهد در مراحل پس آزمون و پیگیری گروه های مداخله در متغیر استرس و تمامی زیرمقیاس های آن نمرات بیشتری کسب کرده اند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، پرخوری عصبی ، استرس ، زنان چاق