بررسی ارزیابی تشخیصی تصویر برداری رزونانس مغناطیسی در پیشگیری ثانویه سکته مغزی کریپتوژنیک بیماران آسیب عروقی مغزی

اصطلاح سکته مغزی کریپتوژنیک به طور کلی به سکتهای اطلاق میشود که پس از ارزیابی جامع برای شایعترین علل، هیچ علت قابل انتساب خاصی برای آن وجود ندارد. سکته مغزی کریپتوژنیک ۲۳ تا ۴۰ درصد بیماران را تشکیل می دهد که در بیماران جوان تر شایع تر است. سکته مغزی کریپتوژنیک خطرات بالای عود پس از سکته مغزی کریپتوژنیک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA)گزارش شده است. ادراک – از آنجایی که اغلب در بیماران مبتلا به سکته کریپتوژنیک هیچ درمان متمایزی توصیه نمی شود،پزشکان و بیماران ممکن است در غیر این صورت با توجه به خطر بالای عود، پیروی از درمان های تجویز شده را جدی نگیرند،تکنیکهای تشخیصی پیشرفته، از جمله مانیتورینگ طولانی مدت برای ثبت فیبریلاسیون دهلیزی حمله ای (AF)، تکنیک تصویربرداری رزونانس مغناطیسی با وضوح بالا برای تجسم آسیب شناسی دیواره یعنی پلاک، دیسکسیون یا واسکولیت و آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری کرونر (CCTA) برای ارزیابی آمبولی آئورتوکارد / بیماری عروق کرونر قلب همزمان، ممکن است در کاهش نسبت بیماران مبتلا به سکته کریپتوژنیک مفید باشد، در نتیجه اجرای درمانهایی را که علت اصلی سکته مغزی شاخص را هدف قرار میدهند، تسهیل میکند. بسیاری از دلایل اساسی سکته های کریپتوژنیک وجود دارد و افرادی که دارای برچسب سکته مغزی کریپتوژنیک هستند ، یک گروه ناهمگن هستند. با پیشرفت علم پزشکی ، و توانایی ما در شناسایی علت سکته مغزی نیز بهبود یافته و تعداد افرادی که گفته می شود سکته مغزی کریپتوژنیک دارند ، کاهش می یابد. با این حال ، "سکته مغزی کریپتوژنیک" همچنان یک تشخیص کاملا رایج است.سکته مغزی (Strokes) یا آسیبهای عروقی مغز (Cerebrovascular Accidents)سکته مغزی یا آسیب های عروقی مغز شایع ترین بیماریهای ناتوان کننده دستگاه اعصاب میباشد و پس از بیماریهای قلبی و سرطانها، مهمترین علت مرگ افراد بالاتر از ۴۵ سال را تشکیل میدهند.سکته مغزی زمانی رخ میدهد که یک لخته خونی باعث انسداد شریان خون رسان مغزی شود یا یک رگ خونی مغز پاره شده و خون رسانی به بخشی از مغز متوقف میشود. این موجب اختلال در اکسیژن رسانی به مغز و به دنبال آن مرگ سلولهای مغزی میشود.به طور کلی ، به نظر می رسد پیش آگهی بیماری که دچار سکته مغزی کریپتوژنیک شده ، تا حدی بهتر از سکته های غیر کریپتوژنیک باشد. به طور کلی ، این سکته ها کوچکتر از سکته های غیر کریپتوژنیک هستند و پیش آگهی طولانی مدت تا حدی بهتر است. هنوز هم ، میزان سکته مغزی مکرر ۲ ساله پس از سکته کریپتوژنیک به طور متوسط ۱۵ تا ۲۰ درصد است.

کلیدواژه ها:

سکته مغزی کریپتوژنیک ، آسیب عروقی مغزی ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ، پیشگیری ثانویه