بررسی نقش بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی اولیاء بر کاهش کم رویی و پرخاشگری دانش آموزان دختر

هدف از پژهش حاضر بررسی رابطه بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی اولیا با کم رویی و پرخاشگری دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول ناحیه ۱ شهر اردبیل بود.روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول ناحیه ۱ شهر اردبیل می باشند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل میباشند. روش نمونه گیری از نوع دردسترس و حجم نمونه برابر با ۱۲۰ دانش آموز و اولیای آنها بود. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف، پرسشنامه پرخاشگری کودکان،پرسش نامه کم رویی و کیفیت زندگی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از از شاخصهای آمار توصیفی مثل میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کم رویی دانشآموزان و بهزیستی روان شناختی (r=-۰/۲۶۱) رابطه معنادار مثبت وجوددارد (P<۰/۰۵) و همچنین دو متغییر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی به طور معنیداری کم رویی و پرخاشگری را دانش آموزان پیشبینی میکنند. با توجه به نتایج پژوهش میتوان چنین نتیجه گیری نمود که در زمینه سلامت روان نوجوانان توجه ویژه به بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی بسیار حائز اهمیت می باشد .

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، کیفیت زندگی ، پرخاشگری ، کم رویی