تحریک مغناطیسی ترانس کرا نیال مغزی با تحریک همزمان عصب واگ دربیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 952

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ASRUMA02_161

تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

حریک عصب واگ (VNS) یک تکنیک بر ای درمان صرع است و یکی از اقدامات نیمه تهاجمی در کنترل تشنج ها می باشد که در طولانی مدت موجب بهبود کنترل تشنجات می گردد. با این روش درمانی تشنج ها کمتر و کوتاه تر می شود و نیاز به درمان دارویی کاهش می یابدو در برخی موارد تشنج بیماران بطور کامل از بین می رود. تحریک عصب واگ برا ی کنترل بیماری صرع در سراسر دنیا کاربرد داد. این دستگاه با اثرات تحریک کننده های که بر روی عصب واگ میگذارد، باعث میشود که این عصب سیگنال هایی به مغز ارسال کند و در پی آن تعداد دفعات حملات تشنج کاهش یابد تحریک عصب واگ یک درمان ثانویه است. یعنی قبل از انجام این عمل درمان دیگری برای بیمار گذاشته شده است . بیمارانی که تحت VNS قرار میگیرند، به دریافت داروهایشان ادامه میدهند. هر چند در بعضی موارد، بعد از تحریک عصب واگ بیمار میتواند دوز داروهایش ر ا کمتر کند.تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال به عنوان یک مسیر مهم آوران/ وابران محیطی که مغز و بقیه بدن ر ا به هم متصل می کند، عصب وا گ به عنوان یک مکان تحریک احتمالی برای کنترل تشنج صرع مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات اولیه نشان داد که تحریک الکتریکی متناوب به واگ عصب دهم جمجمه میتواند بر الگوهای خاصی از فعالیت مغز تاث یر بگذارد. در سال ۱۹۸۵، زابارا کار پیشگام خود را در مورد اثر ضد تشنجی تحریک عصب واگ (VNS) برا ی درمان تشنجهای تجربی منتشر کرد و آن ر ا به عنوان یک روش تحریک بالقوه بر ای تشنج های غیرقابل درمان پیشنهاد کرد.از تحریک عصب واگ زمانی استفاده می شده است که سلولهای مغزی توسط ارسال سیگنالهای الکتریکی طبق الگوهایی با هم ارتباط برقرار میکنند. در بیماران صرعی، این الگوه ایا به دلیل آسیب یا به دلایل ژنتیکی ، مختل میشوند و باعث ایجاد غیر کنترل شده جریان الکتریکی در سلولهای مغزی میشود. این باعث تحریک بیش از حد به خاطر حجم زیاد تحریکات الکتریکی در مغز میشود و یک تشنج را رقم میزند. تشنج ها میتوانند توسط ایمپالسهای الکتریکی نامناسب در کل مغز ایجاد شوند که به آنها تشنج جنرال میگویند، یا فقط قسمتهایی از مغز مسبب تشنج باشند که به آن تشنج پارشیال گفته میشود هدف اصلی این بررسی، ارائه روشهای تحریکترانس کرانیال مغزی هسته قدامی تالاموس باتحریک همزمان عصب واگ در بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان است. که بر ای تعدیل و مختل کردن بروز و شدت تشنج های صرع امتحان شده و در برخ ی موارد، به طور فزاینده ای از نظر بالینی استفاده میشوند. این روشها را میتوان در یک معیار بر اساس سطح تهاجمی مورد نیاز برای تحویل ورودی الکتریکی مورد استفاده بر ای تغییر پاتولوژی تشنج تقسیم کرد. بنابراین، این تکنیکهای الکتریکی به طور گسترده به غیر تهاجمی - بدون نفوذ جراحی به بدن، اسمی تهاجمی - کاشت جراحی مورد نیاز در سیستم عصبی محیطی اما نه مرکزی، وتهاجمی - کاشت الکترود مستقیما روی مغز یا وارد مغز میشود تحریک عصب واگVNS تاییدیهFDAایالات متحده را برا ی صرع کانونی مقاوم در سال ۱۹۹۷ دریافت کرد و اکنون برای بیماران چهار سال و بالاتر تایید شده است.

کلیدواژه ها:

تحریک عصبی کودکان ، تعدیل عصبی ، صرع مقاوم به دارو ، تحریک عصب واگ ، تحریک عصبی پاسخگو ، تحریک عمقی مغز ، تحریک مزمن زیرآستانه قشر مغز ، تحریک مغناطیسی ترانس کرا نیال ، تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال

نویسندگان

زهرا ابراهیمی

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه تهران