اصلاح یک خاک شور وسدیمی در استان کرمان

از آنجایی که وجود املاح محلول اضافی خاک در منطقه ریشه می تواند مشکلاتی از قبیل کاهش جذب آب توسط گیاه به دلیل کاهش پتانسیل اسمزی محلول خاک و تخریب ساختمان خاک به دلیل سدیم تبادلی مازاد داشته باشد و نیزبرای گیاه ایجاد مسمومیت نماید، موضوع اصلاح خاک های شور و شور سدیمی حایز اهمیت فراوانی است. در این - تحقیق آزمایش اصلاح خاک شور و سدیمی، با استفاده از ستون خاک در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سهتکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی در این طرح شامل: شاهد، گچ، گوگرد، گوگرد+تیوباسیلوس و اسید سولفوریک بودند. نتایج نشان داد که در اولین مرحله آبشویی، غلظت سدیم و همچنین میزان شوری، حداکثر بود و به تدریج باتکرار عملیات آبشویی در مراحل بعدی، غلظت این املاح تا رسیدن به مقدار کم و بیش ثابتی به صورت غیر خطیکاهش یافت. به عبارتی در اولین مرحله آبشویی، بیشترین میزان سدیم و شوری از ستون خاک تخلیه شد و در آخرین مراحل غلظت این املاح در زه آب خروجی، تقریباً ثابت شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد، که به ترتیبتیمارهای اسیدسولفوریک، گوگرد و گوگرد+تیوباسیلوس در تخلیه سدیم از خاک موثرتر بوده اند و کمترین میزان تخلیه سدیم مربوط به تیمار گچ بوده است و در رابطه با روند تغییرات شوری زه آب نتایج نشان داد که در مراحل اولیهآبشویی، تیمارهای گچ و گوگرد + تیوباسیلوس بیشترین مقدار EC زه آب خروجی را نشان دادند و تیمار اسید سولفوریک کمترین EC را در زهاب خروجی داشت. بر اساس این آزمایش، بدون استفاده از هر گونه ماده اصلاحکننده و تنها از طریق آبشویی، غلظت سدیم و همچنین میزان شوری را می توان کاهش داد

کلیدواژه ها:

اصلاح کننده ، اسید سولفوریک ، شوری ، سدیم زدایی ، کرمان