بررسی شیوع شناسی سندرم پاهای بیقرار و رابطه آن با کیفیت خواب در دانشجویان

سندرم پاهای بیقرار (RLS/WED) یک اختلال حسی حرکتی عصبی شایع است که بر اساس وجود یک احساس ناخوشایند در پاها و معمولا در ابتدای خواب مشخص می شود. مبتلایان اغلب از اختلال در به خواب رفتن، اختلال در تداوم خواب، خواب آلودگی روزانه و خستگی رنج میبرند. بدین ترتیب این سندرم سبب اختلال خواب شده و بر کیفیت زندگی اثر نامطلوب دارد. مقاله حاضر به بررسی شیوع شناسی سندرم پاهای بیقرار و رابطه آن با کیفیت خواب در دانشجویان پرداخته است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که بر روی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه ارومیه انجام شده است. تعداد ۱۰۰۲ نفر از دانشجویان به شیوه نمونه گیری خوشه ای برگزیده شدند و با استفاده از مقیاس خودگزارشی IRLS و زیر مقیاس های کیفیت ذهنی خواب، اختلال عملکرد روزانه و اختلالات خواب مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ PSQI مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای مطالعه شیوع سندرم پاهای بیقرار بر اساس جنسیت و قومیت، کیفیت ذهنی خواب و اختلال عملکرد روزمره از آزمون خی دو استفاده شد. یافته ها نشان داد %۲/۷ دانشجویان از علائم متوسط، %۳۲/۶ از علائم شدید و %۶۴/۷ از علائم خیلی شدید RLS رنج میبرند. همچنین بر اساس یافته های بدست آمده، اگرچه میزان شیوع بر اساس جنسیت متفاوت بود، این تفاوت به لحاظ آماری معنادار نبود. شیوع علائم بر حسب شدت، در قومیتهای مختلف (آذری، فارس، کرد، لر و سایر) از لحاظ آماری معنادار بدست آمد ۰/۰۵) .(p< در سطوح مختلف کیفیت ذهنی خواب، اختلالات خواب و اختلال عملکرد روزمره نیز در نمونه با علائم متوسط تا شدید RLS تفاوت معناداری وجود داشت .( p<۰/۰۵) نتایج پژوهش نشان میدهد که از نظر شیوع علائم تفاوت معناداری بین دانشجویان دختر و پسر وجود ندارد و درصد نسبتا بالایی از کل دانشجویان شرکت کننده، علائم شدید و خیلی شدید RLS را تجربه و گزارش کرده اند. همچنین دانشجویان با علائم خیلی شدید؛ کیفیت ذهنی خواب خیلی بد و اختلالات خواب و اختلال عملکرد روزمره خیلی جدی را گزارش نمودند.

کلیدواژه ها:

شیوع شناسی ، سندرم پاهای بیقرار ، کیفیت خواب ، دانشجویان