عفت افشارمنش - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس
هرمزد نقوی - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمان
ناصر برومند - استادیار دانشگاه جیرفت
مهدی محمدآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی،دانشگاه آزادکرمان

استان کرمان با وسعتی بالغ بر 571581 کیلومتر مربع دارای اقالیم متنوع بوده که بیشتر در اقلیم خشک و بیابانی قرار دارد. نزولات جوی کم و ارتفاع بارندگی سالانه در کرمان حدود 541 میلی متر می باشد، در حالی که متوسط تبخیرسالانه به مراتب بیش از این مقدار است. یکی از مشکلات عمده اراضی این منطقه شوری و سدیمی بودن خاک است که در نتیجه عواملی نظیر برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی و روش های ناصحیح آبیاری، این خاک ها گسترشیافته اند. لذا با توجه به سطح قابل توجه خاک های شور و سدیمی استان و لزوم اصلاح آنها، تحقیق حاضر به بررسی نقش مواد اصلاح کننده مختلف بر روند اصلاح یک خاک شور و سدیمی می پردازد. در این تحقیق آزمایش اصلاحخاک شور و سدیمی، با استفاده از ستون خاک در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار و ده مرحلهآبشویی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی در این طرح شامل: شاهد، گچ، گوگرد، گوگرد+تیوباسیلوس و اسید سولفوریک بودند که پس از تهیه ستون های خاک و اعمال تیمارهای مورد نظر، ستون های خاک تحت آبشویی قرار گرفتند. و درطول مدت آزمایش، تغییرات زمانی خصوصیات زهاب خروجی اندازه گیری شد. با توجه به این که کلر یکی از آنیون های مهمی است که در خاک های مناطق خشک و نیمه خشک دارای اهمیت می باشد و به عنوان آنیون همراه باسدیم به ویژه در خاکهای مناطق خشک به مقدار قابل توجهی یافت می شود، روند تغییرات آن در این تحقیق موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مراحل اولیه آبشویی تیمار گوگرد+تیوباسیلوس، در خروج کلر از ستون خاک موفق تر بوده است و پس از تیمارگوگرد+تیوباسیلوس به ترتیب تیمارهای شاهد و گوگرد در خروج کلر از ستون خاکمطلوب تر از بقیه عمل کرده اند و با تکرار آبشویی، غلظت کلر موجود در زه آب به تدریج کاهش یافته است

خاک شور و سدیمی، اصلاح کننده، ستون خاک، کلر