بررسی منشا از خود بیگانگی حقیقی از منظر عقل و نقل

انسان موجودی تحول پذیر است، چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی. و عوامل تحول آفرین هم بیشماراست. انسان تحت تاثیر این عوامل میتواند اوج بگیرد و یا سقوط کند. یکی از عوامل بسیار مهم که سبب هبوط و سقوط آدمی از مراتب والای انسانی میگردد، بیگانگی انسان با حقیقت و هویت خویشتن است(از خود بیگانگی حقیقی) و همین قسم است که محور بحث این نوشتار است.. اما در خصوص عوامل بیگانگی انسان از هویت خود، میان اندیشمندان غربی و اسلامی بحث و اختلاف نظر فراوان است. از دیدگاه اندیشمندان غربی مطرح در سده های اخیردین، و خصوصا عقیده به خدا که اختراع ذهن آدمی دانسته شده، علت انحصاری بیگانگی انسان معرفی میشود.اما از منظر فلاسفه ما جهل و غفلت نسبت به نفس مجرد الهی، جهل به فقر ذااتی و ربط محض بودن خود نسبت به مبداء هستی بخش و جهل به غایت هستی خود منشا بیگانگی شمرده میشوند. از دید آیات و روایات هم نسیان و غفلت از خداوند منشاء اصلی بیگانگی حقیقی میباشد. اما نتایج حاصله : (۱ نظریه اندیشمندان غربی در خصوص خدای ساخته ذهن انسان، خود یک توهم عمیق است لذا خود منشا بسیاری از بیگانگیهای آدمی است.(۲ عوامل بیگانگی انسان از منظر عقل و نقل عبارتند از: جهل و انکار نقس مجرد ، غفلت ازهویت ربطی خود نسبت به فاعل هستی بخش(به عبارتی همان نسیان خدا) و غفلت از غایت واقعی خود (۳ عقل و نقل در خصوص منشاء از خود بیگانگی انسان همنوا هستند (۴ از خود بیگانگی امری تشکیکی است. اما درباره اهمیت و ضرورت طرح این مسئله باید بدانیم که بیگانگی آدمی از حقیقت خویشتن منشا بسیاری از انحرافات،فسادها و تباهیها است. وهدف مقاله هم تذکار همین امر مهم است. روش مورد استفاده نیز، توصیفی- تحلیلی میباشد.