تاثیر کاربرد بیوچار و میکوریزا آربسکولار بر زی توده گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری
محل انتشار: فصلنامه علوم باغبانی ایران، دوره: 52، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 180
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-52-4_020
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بیوچار و قارچ های میکوریزا بر رشد، زی توده ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) به عنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) به عنوان فاکتور دوم و قارچ های میکوریزا (میکوریزا و عدم میکوریزا) به عنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (به ترتیب با ۱۸۰/۲۹۱ و ۸۷۸۳/۶۴ گرم) مربوط به واریته کریسپوم و کاربرد میکوریزا با بیوچار سه درصد بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با ۷۴/۷۰ و ۶۸/۱۸ گرم) و بیشترین میزان کلونیزاسیون (۹۶ درصد) در واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا به همراه کاربرد بیوچار سه درصد مشاهده شد. بیشترین غلظت سدیم، پتاسیم، نیتروژن و مس در تیمار بیوچار شش درصد بهدست آمد. تیمار میکوریزا نیز باعث افزایش غلظت منیزیم، آهن، مس و کلسیم در هر دو واریته نئاپولیتانوم و کریسپوم گردید. بیشترین غلظت عنصر فسفر (۶۷/۸۹۱۸ پیپیام) مربوط به واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد و بیشترین غلظت عنصر منگنز (۷۲۹۶/۵۰ پیپیام) در واریته کریسپوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد بهدست آمد. در مجموع در این مطالعه کاربرد بیوچار منجر به کلونیزاسیون بهتر ریشه ی جعفری با قارچ میکوریزا گردید. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که استفاده توام بیوچار و قارچهای میکوریزا شرایط بهتری را جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و افزایش رشد وزی توده ی گیاه جعفری فراهم می آورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه بخشی پور
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
حسن مومیوند
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
ابراهیم صداقتی
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران
عبداله احتشام نیا
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :