بررسی تاثیر آموزش برنامه های کاربردی پرورشی در فضای مجازی بر خلاقیت دختران ۹ تا ۱۱ سال عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دلند

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش برنامه های کاربردی پرورشی در فضای مجازی بر خلاقیت دختران ۹ تا ۱۱ سال عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دلند می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام دختران ۹ تا ۱۱ سال عضو کانون پرورشی و فکری شهر دلند در سال ۱۴۰۰هستند، که شامل ۱۱۴نفر دانش آموز دختر می باشد. از این تعداد به روش نمونه گیری تصادفی ۴۰ نفر انتخاب شدند که به دو گروه ۲۰ نفره کنترل و آزمایش تقسیم شدند. روش مورد استفاده در پژوهش نیمه آزمایشی و ابزار پژوهشی پرسشنامه خلاقیت تورنس (فرم الف) است که شامل ۴ بخش سیالی یعنی قدرت تولید ایده، انعطاف پذیری یعنی توانایی لازم برای تغییر جهت فکری یا تونایی تولید ایده متنوع، ابتکار یعنی توانایی تولید ایده یا محصول نو و بدیع، بسط با جزییات یعنی توانایی توجه به جزئیات وابسته به یک ایده است. روایی و پایایی آزمون بارها توسط پژوهشگران داخلی و خارجی برآورد شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آماراستنباطی استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش، نشان می دهد بین آموزش برنامه های کاربردی پرورشی در فضای مجازی و خلاقیت دختران ۹ تا ۱۱ سال عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دلند، رابطه معنادار وجود دارد. براساس این یافته ها، آموزش برنامه های کاربردی پرورشی در فضای مجازی سبب خلاقیت آنان شده است.

کلیدواژه ها:

فضای مجازی ، خلاقیت ، پرورشی ، برنامه کاربردی