مریم صادقی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، سازمان آموزش و پرورش کرخه، ایران

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روش های تدریس تدریس مجازی و سنتی بر احساس تعلق به مدرسه تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان کرخه در سال ۱۴۰۰ بود. نوع پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان کرخه می باشد. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. داده ها با استفاده ازروش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون تحلیل واریانس مانگوا و آنگوا تحلیل شدند. یافته ها نشان داد، روش تدریس مجازی بطور معنادار بر نمره احساس تعلق به مدرسه تحصیلی دانش آموزان موثر است و در مقایسه با روش سنتی، تفاوت معناداری در افزایش میزان این متغیر در دانش آموزان دارد، که این تفاوت به نفع تدریس مجازی می باشد.

تدریس مجازی، سنتی، احساس تعلق به مدرسه تحصیلی