بررسی اثرات استفاده از خشک کن پاششی در خواص فیزیک و شیمیایی فرآورده
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: چهارمین همایش بین المللی زیست شناسی و علوم زمین
- کد COI اختصاصی: BIOLOGY04_193
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 317
نویسندگان
دانشجو کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی، دبیر انجمن سلول های بنیادی دانشگاه مراغه
دانشجو کارشناسی میکروبیولوژی عضو انجمن سلول های بنیادی دانشگاه مراغه
دانشجو کارشناسی میکربیولوژی عضو انجمن سلول های بنیادی دانشگاه مراغه
چکیده
به طور کلی مهم ترین روش هایی که به منظور افزایش زمان ماندگاری مواد غذایی مورد استفاده قرارمی گیرد شامل فرایندهای حرارتی، نگهداری در دمای پایین، خشک کردن اب زدایی تغلیظ کردن، پرتودهی تخمیر، استفاده از نگهدارنده های طبیعی نظیرعصاره و اسانس گیاهان واستفاده از نگهدارنده های شیمیایی است. فرآیند خشک شدن پاششی دارای ۴مرحله زیر می باشد: ۱- تبدیل خوراک به اسپری ۲- تماس اسپری با هوا یا گاز خشک کننده (اختلاط و جریان) ۴- جداسازی محصول خشک شده از گاز با هوای خشک کننده، هر کدام از مراحل فوق با توجه به نحوه طراحی و عملیات خشک کن صورت پذیرفته و در کنار خواص، فیزیکی و شیمیایی خوراک، خصوصیات محصول خشک شده ار تعیین می کنند. بحث: خشک کردن قدیمی ترین روش نگهداری فرآورده های غذایی می باشد که توسط بشر به کار گرفته شده است. هزاران سال است که بشر از روش های خشک و یا دودی کردن جهت نگهداری گوشت، ماهی، میوه ها و سبزیجات استفاده می کند. در بین انواع روش های خشک کردن، خشک کردن پاششی گسترده ترین فرآیند صنعتی مورد استفاده شامل تولید ذرات و خشک نمودن آن هاست. این روش برای تولید مداوم مواد جامد خشک در اشکال پودر گرانول و آگلومره ها از خوراک مایع به شکل محلول، امولسیون و سوسپانسیون های قابل پمپ می باشد.از مزایای خشک کردن پاششی می توان به انعطاف پذیر بودن فرآیند اشاره کرد.کلیدواژه ها
خشک کن، پاششی، کیفیت، غلظت، فرآوردهمقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.