سمن روشن چشم - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه محقق اردبیلی ایران
ارش عبدالملکی - گروه بیوانفورماتیک، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه محقق اردبیلی نمین ایران
اسداله اسدی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه محقق اردبیلی ایران
صابر زهری - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه محقق اردبیلی ایران

اهداف: در این پژوهش تاثیر روش سلول زدایی بر فاکتورهای بیوشیمیایی در نمونه های داربست های سلول زدایی شده و غضروف گوش گوسفند به عنوان کنترل برای کاربرد در مهندسی بافت بررسی شد. مواد و روش ها: ابتدا قطعات کنترل و سلول زدایی شده غضروف گوش گوسفندی را به نمونه های ۱۰ تا ۲۰ میلی متری تقسیم گردید. سپس قطعات داربست های سلول زدایی وکنترل جدا شدند، با استفاده از کیت های اندازه گیری گلیکوز آمینوگلیکان GAG و کیت اندازه گیری پروتئین تام، فاکتورهای بیوشیمیایی مذکور مورد اربیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از آنالیز فاکتور بیوشیمیایی گلیکوز آمینوگلیکان نشان داد که میزان گلیکوز آمینو گلیکان درنمونه داربست نسبت به نمونه کنترل کاهش یافت است اما این مقدار کاهش از نظر آماری معنادار نبود. این امر نشان می دهد که در روش سلول زدایی مورد استفاده این فاکتوردر داربست ها حفظ شده است همچنین میزان پروتئین تام هم در نمونه سلول زدایی شده نسبت به نمونه کنترل تفاوت چندانی نشان نمی دهد که نشانه حفظ برخی فاکتورهای مهم پروتئینی به دنبال سلول زدایی می باشد. نتیجه گیری: مشاهده حفظ شدگی فاکتورهای بیوشیمیایی در ماتریکس خارج سلولی سلول زدایی شده از طریق ارزیابی فاکتورهای بیوشیمیایی، حاکی از آن است که غضروف گوش سلول زدایی شده دارای قابلیت کاربرد به عنوان داربستی ایده آل درمهندسی بافت برای ترمیم آسیب های غضروفی می باشد.

فاکتورهای بیوشیمیایی، غضروف، داربست سلول زدایی شده، گلیکوز آمینوگلیکان