اثرات استفاده از سیلاژ خوراک کامل بر پایه چغندرعلوفه ای برعملکرد، قابلیت هضم و فراسنجه های خون بره های پرواری زل

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJRR-9-4_007

تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: تهیه سیلاژ خوراک کامل با مواد خوراکی حاوی رطوبت بالا یک جایگزین مناسب برای مدیریت موثر این مواد خوراکی در جیره نشخوارکنندگان است. این تحقیق با هدف استفاده از چغندر علوفه ای در جیره بره های پرواری با روش تهیه سیلاژ خوراک کامل و مقایسه آن با جیره های رایج انجام شد. مواد و روش ها: تعداد ۱۴ راس بره نر نژاد زل با سن ۳ تا ۴ ماه و میانگین وزن ۲۰/۲ ± ۴۸/۱۹ کیلوگرم به صورت تصادفی به دو گروه ۷ راسی یکسان تقسیم شدند و با یکی از دو جیره آزمایشی با مواد مغذی یکسان شامل جیره شاهد بر پایه یونجه و کاه گندم و جیره سیلاژ خوراک کامل بر پایه چغندرعلوفه ای تغذیه شدند. دو هفته دوره عادت پذیری به جایگاه و جیره های غذایی درنظر گرفته شد و سپس دوره آزمایش به مدت ۹ هفته ادامه یافت. در طول آزمایش خوراک مصرفی سه بار در روز در حد مصرف اختیاری در اختیار بره ها قرار گرفت. وزن کشی از بره ها قبل از شروع آزمایش انجام شد و سپس هر سه هفته یکبار تکرار گردید. پس از پایان دوره پروار، قابلیت هضم جیره های آزمایشی در قفس های متابولیکی و از طریق جمع آوری کامل مدفوع تعیین شد. همچنین از ورید گردن بره ها خون گیری شد و غلظت گلوکز، پروتئین کل، آلبومین و آنزیم های کبدی آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) در پلاسمای خون آن ها تعیین شد.یافته ها: میانگین وزن بدن بره ها در پایان آزمایش و میانگین افزایش وزن روزانه بره ها بین گرو ه های آزمایشی مشابه بود. اما خوراک مصرفی روزانه بره ها با جیره حاوی چغندرعلوفه ای (۱/۹۷۵گرم) نسبت به گروه شاهد (۴/۸۴۵ گرم) بیشتر بود و اختلاف آن ها تمایل به معنی داری داشت (۰۹/۰= P). نسبت خوراک مصرفی/ افزایش وزن بره ها در گروه با جیره شاهد نسبت به گروه با جیره سیلاژ حاوی چغندرعلوفه ای بهتر (۸۹/۵ در مقابل ۸۶/۶) بود (۰۵/۰= P). قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی جیر ه ها مشابه بود، اما قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی در جیره حاوی چغندرعلوفه ای از جیره شاهد بالاتر (۵/۴۰ در مقابل ۷/۳۳ درصد) بود (۰۱/۰>P). میانگین غلظت آلبومین خون بره های تغذیه شده با جیره حاوی چغندرعلوفه ای نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (۰۱/۰>P) و غلظت بالاتر گلوکز و آنزیم کبدی ALT نسبت به گروه شاهد تمایل به معنی داری داشت (۰۹/۰= P)، اما میانگین غلظت پروتئین کل وAST پلاسما بین دو گروه مشابه بود.نتیجه گیری: تخمیر مطلوبی در سیلاژ خوراک کامل بر پایه چغندرعلوفه ای انجام گرفت و به نظر می رسد روش مناسبی برای نگهداری طولانی مدت آن با حفظ کیفیت باشد. بره های پرواری تغذیه شده با سیلاژ خوراک کامل بر پایه چغندرعلوفه ای در مقایسه با بره های تغذیه شده با جیره بر پایه یونجه و کاه، وزن نهایی و افزایش وزن روزانه مشابه و مصرف خوراک بیشتری داشتند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

پیروز شاکری

دانشیار پژوهشی بخش تحقیقات تغذیه و فیزیولوژی دام، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

حسن فضائلی

استاد پژوهشی بخش تحقیقات تغذیه و فیزیولوژی دام، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

علیرضا آقاشاهی

دانشیار پژوهشی بخش تحقیقات تغذیه و فیزیولوژی دام، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

امیرعلی شاکری

دانشجوی رشته دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج