معصومه علینقی پور - کارشناس ارشد مدیریت فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران شمال

فساد در ابعاد مختلف که فساد اداری را نیز شامل می شود در بحران های مزمن دسته بندی می شود. فساد اداری با توجه به شرایط و عوامل گوناگون در جوامع و دولت ها رشد کرده و و هنگامی که سیستم اداری را از حالت تعادل به شکلی بازگشت ناپذیر خارج نماید آن را بحران فساد اداری می نامیم. بحران فساد اداری همانند تمامی بحران ها دارای ابعاد گوناگونی می باشد و در صورت عدم مقابله با می تواند سایر سیستم ها را نیز به سمت بحرانی شدن سوق دهد. مبارزه با فساد اداری و کاهش آن، دغدغه همیشگی حکمرانان بوده که برای دستیابی به این هدف از ابزارهای مختلفی بهره گرفته شده است. با اینکه اغلب راه حل ها بر مبارزه با معلول و کنترل پس نگر متمرکزند، رویکردهای نوین بر طراحی سیستم ها، قوانین و مقررات پیش نگر که به سرمایه ساختاری معروف‎اند، تاکید می کنند. نقطه مقابل فساد اداری موضوع سلامت اداری است. یعنی نظام اداری با رعایت اصول و مقررات اداری حاکم و با توجه به نظم اداری از قبل طراحی شده، وظایف خود را به خوبی و برای نیل به بهره وری سازمانی اجرا می نماید. سلامت اداری یکی از خواستها و آرزوهای دیرینه جوامع مختلف بوده بطوری که نظام اداری یک ابزار توزیع عادلانه خدمت به عموم شهروندان باشد. سلامت اداری به وضعی فراتر از اثر بخشی کوتاه مدت سازمان اشاره دارد. سلامت نظام اداری مجموعه ای است ازخصایص نسبتا پایدار که انطباق با شرایط محیط، روحیه بالای نیروی کار، کفایت برای حل مشکلات، سرعت عمل و... را به همراه دارد. به طور کلی سلامت نظام اداری بر برآیند انجام کار اثر بخش تاکید دار. سلامت اداری خواه و ناخواه ریشه در دو عامل مدیریت و رهبری قوی و صادقانه و انسجام درونی نظام اداری دارد. رویداد سلامت سازمانی از لحاظ مفهوم پویایی های سازمان ها و پژوهش و کوشش در جهت بهسازی آنها، مزایای علمی قابل ملاحظه ای دارد.

فرهنگ سازی، ارتقاء سلامت، نظام اداری، سازمانها