ارزیابی نقش مدیران شهری در مدیریت بحران کم آبی از منظر زیست پذیری شهری

کمبود آب، به یکی از بزرگترین چالشهای قرن حاضر در جهان تبدیل شده است و با توجه به رشد روزافزون جمعیت، مصرف و تقاضای آب، همواره رو به افزایش است. درکشور ما نیز یکی از جدیترین چالش ها، خشکسالی و کم شدن بارشها و به دنبال آن بحران و کمبود آب است و نگاه کوتاه به وضعیت بحران آب در کشور به وضوح بیانگر خطر پیشرو برای آینده ایران و کاهش کیفیت زندگی و زیست پذیری شهری شده است، آیندهای که با هربار مصرف بیرویه آب و سوء مدیریت، سریعتر به استقبال آن میرویم.این مقاله ضمن بازنگری قوانین مربوط به منابع آب کشور، به بیان چالشهای پیش روی شهرهای کشور در مقوله کم آبی پرداخته است. این تحقیق به لحاظ هدف، بنیادی نظری و داده های آن، به روش کتابخانه ای - اسنادی فراهم آمده است. یافته های مقاله بیانگر این موضوع است که به دلیل وضع قوانین نادرست و نبود مقررات کارشناسی شده برای استفاده بهینه و نگهداری منابع آب کشور، مشکل کم آبی به بحران تبدیل و همه ارکان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور را تحت تاثیر قرار داده است و ادامه آن مسیر پیدایش ناامنی در مقیاس ملی را هموار خواهد کرد. پیدایش این بحران می تواند علت وجودی کشور را به خطر اندازد.

کلیدواژه ها:

مدیران شهری ، بحران کم آبی ، مدیریت بحران ، زیست پذیری شهری