تدوین برنامه ریزی مسکن زمینه گرا (نمونه مطالعاتی: شهر خرم آباد)

مسکن بخش مهمی از شهر می باشد و چنانچه فرد نتواند مسکن مناسبی برای خود تهیه کند دچار بحران میشود. هرچه عرصه زندگی انسان با محیط پیرامون خود سازگارتر باشد انسان در آن زمینه زندگی مطلوب تری خواهد داشت. اما محدودیت های موجود در شهرها و سودجویی های اقتصادی سبب شده است که زمینه گرایی در برنامه ریزی و طراحی مسکن نادیده گرفته شود. خرم آباد از جمله شهرهای کهن ایران می باشد که امروزه به دلیل عدم توجه به زمینه گرایی مسکن با مشکلاتی از جمله عدم ارتباط هویتی بین ساخت و سازهای جدید و قدیم مواجه شده است. از این رو این پژوهش با هدف تدوین برنامه ریزی مسکن زمینه گرا در شهر خرم آباد انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و از تلفیق روش های کتابخانه ای و پیمایشی برای جمع آوری داده ها و برای تحلیل آنها از روش AWOT استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در برنامه ریزی مسکن زمینه گرا در این شهر ضعفها، فرصتهاء تهدیدها و قوت ها به ترتیب دارای اهمیت می باشند. همچنین ارتقا سازگاری مسکن با محیط طبیعی و الزامات طبیعی آن و ارتقا مشارکت مردمی در راستای بهره مندی ازمساکن زمینه گرا به عنوان مهم ترین راهبرد های این حوزه در شهر خرم آباد شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی مسکن ، زمینه گرایی ، خرم آباد ، AWOT.