عبدالمجید خانی - کارشناسی معماری، کارشناس فنی و شهرسازی شهرداری شیراز؛
شهرام حفیظ - کارشناسی ارشد معماری، کارشناس معماری و شهرسازی شهرداری شیراز؛
حسینعلی کیفرگیر - کارشناسی ارشد معماری، کارشناس معماری و شهرسازی شهرداری شیراز؛
کاظم کاتبی - کارشناسی ارشد عمران، کارشناس عمران شهرداری شیراز؛

آب به عنوان نخستین عنصر اولیه در خور توجه در نظم جهانی که از زمان خلقت وجود داشته و همه کائنات از آن هستی یافته اند، تلقی گردیده است. در طی این پژوهش با رجوع به استناد و منابع، نشان داده می شود که آب از دیرباز در باور ایرانی و بخصوص زرتشتیها از یک سو به سبب داشتن فضیلت حیات بخشی و برکت و از دیگر سو، به عنوان عنصری که آیین های مذهبی جهت تصفیه و تطهیر ذات به آن توسل می جویند، از تقدس و احترام ویژه ای برخوردار بوده است. در این مقاله، ابتدا در مورد زرتشت و تقدس و معنای آب یا همان ایزد بانو آناهیتا پرداخته میشود و از باورهای ایرانیان باستان(زرتشتیان) در باب باران و دریا و چشمه و ایزد آب(آناهیتا) صحبت می شود و از گفتار عرفا و اندیشمندان کمک گرفته، و همچنین به ریشه ی آب (آناهیتا) در دین زرتشت در نهایت پرداخته میشود؛ همچنین ابزار و روش های گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی، کتابخانه ای، تهیه فیش و نمونه های آثار معماری هستند.

زرتشت، آب، تقدس، آناهیتا