ساختارهای خمش فعال، ساختار هایی سبک و انعطاف پذیر

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 248

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICESCONF09_087

تاریخ نمایه سازی: 5 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

ساختار های انعطاف پذیر، ترکیبی خوب و کاربردی از تکنیک شکل دهی پیشرفته با متریال انعطاف پذیر و همچنین اصول ساختاری خمش فعال را نشان می دهد. با این حال، یک چارچوب مناسب طراحی سیستم سازه و ابزارهای طراحی مربوط به معماران به عنوان طراحی نو ظهور، مبتنی بر تکنیک خمش تاشو هستند. اصول طراحی ساختار های سبک وزن به سوی توسعه معماریهای پایدارتر جهت میگیرند که میتوانند خودشان را تطبیق دهند و با کاهش تاثیر روی محیط اطراف همزیستی کنند. جنبه کلیدی این انواع ساختار، دستیابی به حداکثر عملکردها بهوسیله استفاده حداقلی از انرژی و منابع مواد میباشد. این عملکرد تحمل فشار بار ایجاد شده اساسا از شکل هندسی ساختار نشات می گیرد. هرچند مسئله این است که این هندسه تنها میتواند از طریق فرایند بهینهسازی فرم تخمین زده شود که فرم یابی نامیده میشود و نیاز به تغییر روشهای مدلسازی کامپیوتری به کار رفته در معماری دارد. پیشرفتهای اخیر در روشهای شبیهسازی، فرصتی را برای اکتشاف جدید در ساختارهای خمش فعال ایجاد کرده است که شامل انواع جدید پوسته های مشبک و مسطح، غشاهایی با تخته خمیده کشسان، اجزای ساختاری خمیده با پوسته هایی به عنوان سیستم مهار و انواع مختلف ساختارهای جنبشی کشسان و سازگار هستند. با کنار هم گذاشتن توسعه متریال های مهم و نمونه های مختلف تاریخی و جدید ساخته شده این ساختارها، می توان به پیشرفت در این ساختارها کمک کرد. در این پژوهش به معرفی و دسته بندی دقیق این ساختارها و بررسی ویژگی های آن ها پرداخته شده است چرا که شناخت و توسعه هرچه بیشتر این ساختارها می تواند عاملی باشد که آن ها را در صنعت ساختمان سازی به کار برد و حتی جایگزین روش ها و عملکرد های سنتی قبل نمود. هدف اصلی این پژوهش درک پتانسیل ساختاری و معماری سیستم های خمش فعال فراتر از گونه شناسی های آن است.

کلیدواژه ها:

ساختارهای خمش فعال ، سازه های انعطاف پذیر ، سازه های سبک

نویسندگان

سروش رئیسی

دانشجوی ارشد فناوری معماری دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

احمد اخلاصی

دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

محمدرضا متینی

استادیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر، تهران