بررسی تاثیر حس تعلق به مکان بر مشارکت مردم در اجرای پروژه های بازآفرینی شهری جهت عمران و آبادانی بافتهای فرسوده

توجه به بافت های فرسوده و قدیمی و رفع ناپایداری آنها، به موضوعی جدی و محوری تبدیل شده، به گونه ای که سازمانهای ذیربط را به تکاپوی ساماندهی و بازآفرینی بافتهای مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این بافت ها را در دوره های مختلف زمانی مطرح نموده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر حس تعلق به مکان بر مشارکت مردم در اجرای پروژه های بازآفرینی شهری جهت عمران و آبادانی بافتهای فرسوده می باشد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع هدف، کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی پرسشنامه ای) و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع میدانی است. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری پژوهش حاضر، ساکنان محله های آغ زمین (جمعیت: ۱۸۲۹۳ نفر) است. طبق فرمول کوکران ۳۷۶ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. با توجه به محدودیت در گردآوری داده ها ۲۲۰ پرسشنامه برای بررسی فرضیه پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل فرضیه پژوهش از آزمون رگرسیون خطی ساده استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که حس تعلق به مکان بر مشارکت مردم در پروژه های بازآفرینی شهری جهت عمران و آبادانی بافت فرسوده آغ زمین تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

حس تعلق به مکان ، مشارکت مردم در پروژه های باز آفرینی شهری ، بافتهای فرسوده