تحلیل اثربخشی آموزش کارکنان به عنوان ضرورتی جدایی ناپذیر در بهسازی منابع انسانی

امروزه یکی از دلایل پایین بودن بهره وری در اکثر جوامع این است که متاسفانه آموزش که نتیجه مستقیم آن،ارتقای سطح علمی و تخصصی شاغلان در سازمان های مختلف است، به فراموشی سپرده شده است. حال آنکه در جهان رقابتی امروز، بی شک یکی از ابزارهای بسیار مهم در ایجاد تحول و بقای سازمان و رسیدن به اهداف و رسالت های تعریف شده برای آن، برنامه ها و رویکردهای نوین آموزش است.یکی از عوامل مهمی که تاثیر قابل ملاحظه ای بر بهره وری دارد و می تواند نقش موثری در افزایش آن ایفا نماید، آموزش است. فنون و طرح های جدید ارتقاء بهره وری نمی تواند بدون پرسنل آموزش دیده، ایجاد و بکار گرفته شود. نیروی انسانی بر اساس امکانات، مهارتها، دانش و نگرش خویش که از آموزش کسب کرده است، در طی مراحل مختلفی می تواند نقش بسزایی در بهبود و افزایش بهره وری داشته باشد.آموزش هزینه نیست، بلکه سرمایه گذاری در زمینه تحقق اهداف سازمانی می باشد؛ در دستگاه آموزش و پرورش نیزکه هدف آن تربیت و تعلیم نسل آینده است و به جهتی در فراهم سازی نیروی کار آموزش دیده نیز عمل مینماید ، عناصر و عوامل چندی تاثیرگذار و نقش آفرین هستند وضرورت دارد کار کنانی گزینش و به خدمت گرفته شوند که در بدو استخدام و شروع کار از معلومات قابل قبول برخوردار باشند؛ بلکه افراد بهره ور در حین خدمت نیز پیوسته معلومات خود را تجدید و روزآمد سازند . دوره های ضمن خدمت تاکنون در برآورده ساختن این نیاز چنانکه باید موفق عمل نکرده اند . برطرف ساختن ضعف های موجود در این زمینه و انطباق تحصیلات رسمی دانشگاهی با شاخه ها و رشته های مورد نیاز از پیشنهادات مطرح شده میباشد .انگیزش نیز با اهرمهای مادی و معنوی متفاوتی باید صورت گرفته و تشویقها درخور تلاش انجام شده باشد و افراد توسط مدرسان دوره ها پشتیبانی شوند تا اشکالات و نقاط قوت در حین انجام کار پیدا و مورد بررسی قرار گیرد و آموزش دیده گان صر فا برای گرفتن گواهی های آموزش ویا برای گرفتن ارتقاء شغل و...دوره های آموزش را طی نکنند و به کیفیت عملکرد خود بعد از دوره های آموزش در حین کار اهمیت بیشتری بدهند و بدین ترتیب است که می توان گفت آموزش بهره مندی و بهره وری الزمه را داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، مدیریت آموزش ، بهره وری نیروی انسانی ، تعالی ساز مانی