طراحی برنامه درسی سواد سلامت برای دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان با تکیه بر تعلیم و تربیت گفت و شنودی: یک پژوهش هنجاری

مقدمه: مدارس نقش مهمی در ارتقای سواد سلامت دانش آموزان دارند. اما ایفای این نقش بستگی به سطح سواد سلامت معلمان دارد که معمولا در سطح مناسبی قرار ندارد. در این پژوهش فرایند طراحی یک برنامه درسی سواد سلامت برای دانشجومعلمان با تکیه بر رویکرد تعلیم و تربیت گفت و شنودی بیان می گردد. مواد و روش کار: این پژوهش به شیوه هنجاری انجام شده است تا از طریق آن بتوان عناصر برنامه درسی گفت و شنودی را شناسایی کرد. ۱۳ مصاحبه فردی با متخصصان و سیاست گذاران حوزه سلامت و آموزش و پرورش انجام گرفت. همچنین دو مصاحبه گروهی با دانشجومعلمان و یک پیمایش با معلمان شاغل در آموزش و پرورش انجام شد. افزون بر آن، بخشی از مبانی نظری تحول سند بنیادین که مرتبط با مبحث سلامت است تحلیل محتوا شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل مضمونی صورت گرفت و داده ها در مضمون های از پیش تعیین شده که عناصر برنامه درسی بودند طبقه بندی شدند یافته ها: هشت عنصر برنامه درسی شناسایی شدند و سند برنامه درسی سواد سلامت شکل گرفت. این عناصر عبارت بودند از: ۱. ویژگی های یادگیرندگان و مدرس؛ ۲. موقعیتی که ضرورت این برنامه درسی را فرا می خواند؛ ۳. تغییر نهایی مورد انتظار؛ ۴. چارچوب زمانی؛ ۵. مکان یادگیری؛ ۶. محتوای یادگیری؛ ۷. اهداف یادگیری؛ و ۸. تکالیف یادگیری بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش، یک برنامه درسی گفت و شنودی سواد سلامت طراحی شده است تا سواد سلامت معلمان آینده را ارتقا بخشد و به آنان کمک کند سواد سلامت خود و دانش آموزان آینده خود را ارتقا بخشند. یک فرایند ارزشیابی برای تعیین اثر این برنامه درسی مورد نیاز است.  

کلیدواژه ها:

Dialogue Education ، Teacher Education ، Health Literacy ، Curriculum Planning ، Normative Inquiry ، تعلیم و تربیت گفت و شنودی ، تربیت معلم ، سواد سلامت ، برنامه ریزی درسی ، پژوهش هنجاری