نقش و کاربرد روانشناسی در مدرسه و تعلیم و تربیت

امروزه بیشتر روانشناسان بر این باورند که مدرسه در سلامت روان دانش آموزان دارای نقش حرفه ای ایفا می کند. مسئولیت مدرسه فقط در پرورش عقلانیت و آشنا کردن دانش آموزان به مسائل اجتماعی و اخلاقی خلاصه نمیشود. از این رو وظیفه تعلیم و تربیت تغییر و اصلاح رفتارهای ناسازگارانه و تامین بلوغ عاطفی و سلامت روانی دانش آموزان نیز می باشد. در مدرسه فرزندان دوست داشتن و دوست داشته شدن را تجربه میکنند. معلم با محبت و توجه آنان را در مسیر صحیح هدایت می کند، دانش آموز در مدرسه چگونگی برقراری روابط درست عاطفی، سازگاری با دیگران و مسئولیت پذیری را میآموزد و روش های مقابله با کینه توزی، دیگرآزاری و حسادت را یاد میگیرد. تحقیقات متفاوتی که در این زمینه انجام شده نشان میدهد. رفتار کودکان دبستانی، بستگی بسیار با رفتار معلمان آنها دارد و چنانچه معلمی روش محبت آمیز همراه با انضباط منطقی را در کلاس خود به کار ببرد از همکاری، علاقه مندی و قدرت ابتکار شاگردانش بهره مند میشود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، تعلیم و تربیت.