اثر بخشی آموزش خودنظم دهی بر کنش های اجرایی( حافظه کاری و سازمان دهی ) و موفقیت های تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان ساری

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی خودنظم دهی به کودکان بر کنش های اجرایی( حافظه کاری و سازمان دهی ) و موفقیت های تحصیلی در کودکان مقطع ابتدایی ساری است.روش این پژوهش روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه دوم شهر ساری که تعداد ۲۹۴۷ نفر در سال۱۳۹۹-۱۴۰۰ می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر در دو گروه ۱۵ نفر انتخاب شدند . جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد سوالی ۲۰ کنش های اجرایی (فرم والدین) جرارد و همکاران (۱۹۸۶)، پرسشنامه استاندارد ۴۸ سوالی موفقیت های تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) استفاده می شود. روایی صوری ابزارها به تایید اساتید راهنما و مشاور رسید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به تربیت ۰/۸۰ ،۰/۸۶ بوده است که نشان دهنده پایایی مناسب ابزارها می باشد که از لحاظ آماری معنادار بود. روش گرد آوری داده ها شامل دو روش کتابخانه ای و میدانی بوده است.تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از دو روش و توصیفی و استنباطی انجام شد .در تحلیل توصیفی از میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودار ها استفاده شد. در تحلیل استنباطی با رعایت مفروضه ها و با استفاده از نرم افزارspss- ۲۲ از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان می دهد که، آموزش خودنظم دهی بر کنش های اجرایی( حافظه کاری و سازمان دهی ) و موفقیت های تحصیلی دانش آموزان موثر است. آموزش خودنظم دهی به کودکان بر کنش های اجرایی( حافظه کاری) در دانش آموزان موثر است. آموزش خودنظم دهی به کودکان بر کنش های اجرایی(سازمان دهی ) در دانش آموزان موثر است.آموزش خودنظم دهی به کودکان بر موفقیت های تحصیلی در دانش آموزان موثر است.

کلیدواژه ها:

خودنظم دهی ، کنش های اجرایی ، حافظه کاری ، سازمان دهی ، موفقیت های تحصیلی.