بررسی رابطه خودکارآمدی، فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش اموزان دختر و پسر

هدف پژوهش حاضر ،بررسی رابطه خودکارآمدی ،فرسودگی تحصیلی وعملکرد تحصیلی دانش آموزان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی وجامعه آماری کلیه دانش آموزان متوسطه شهرستان مرودشت است ،نمونه پژوهش شامل۲۴۰نفر از دانش آموزان دختر و پسر بوده که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای از میان ۸دبیرستان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها برای سنجش خودکارآمدی،پرسشنامه خودکارآمدی شرر((۱۹۸۲برای فرسودگی تحصیلی پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو (۱۹۷۷)و برای عملکرد تحصیلی معدل کل نیمسال اول بوده است. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین خودکار آمدی و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و بین فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی و همچنین بین خودکارآمدی و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معنادار وجود دارد.برای مقایسه خودکارآمدی ،فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر و پسر از آزمون t مستقل استفاده شد که نتایج آزمون t نشان داد که دانش آموزان دختر و پسر در خودکارآمدی وفرسودگی تحصیلی با هم تفاوت معنادار دارند. برای مقایسه عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر از آزمون من ویتنی استفاده شد که نتایج آزمون نشان داد که بین عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار وجود دارد و دختران از عملکرد بهتری برخوردارند. بنابراین می توان با کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکارآمدی ، عملکرد تحصیلی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، فرسودگی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی