مسئولیت پذیری و منبع کنترل در نوجوانان

برخی افراد با مسئولیتهای متعدد با رویدادهای استرسزای زندگی به سهولت کنار می آیند، در حالیکه برخی دیگر با مسئولیت پذیری کمتر با کوچکترین فشار و استرس شکست میخورند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری و منبع کنترل انجام شد. پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه نوجوانان شهر اسدیه بود که تعداد ۱۰۰ نفر از دانش آموزان مدارس دخترانه بااستفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه منبع کنترل راتر (I-E) و پرسشنامه مسئولیت پذیری (CPI-R) استفاده شد. درنهایت تحلیل آماری داده ها در نرم افزار spss و بااستفاده از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون تی مستقل و آزمون خی دو (۲[) صورت گرفت. تحلیل داده ها نشان داد که بین میزان مسئولیت پذیری نوجوانان و منبع کنترل آنها از لحاظ آماری رابطه معناداری وجود دارد (P<۰/۰۵)، همچنین براساس یافته ها، بین رشته های تحصیلی و منبع کنترل نوجوانان ه یچ رابطه معناداری وجود ندارد .(P>۰/۲۹) براساس یافته ها نوجوانان با منبع کنترل درونی، از مسئولیت پذیری بیشتری برخوردارند، همچنین در میزان مسئولیت پذیری در رشته های مختلف تفاوت معنادای وجود دارد، ازطرفی تفاوت معناداری بین سبکهای اسناد در رشته های مختلف تحصیلی مشاهده نشد. میتوان گفت افرادی که در زمینه منبع کنترل دارای جهتگیری درونی هستند در مقایسه با افرادی که جهتگیری بیرونی دارند؛ کارآمدتر، با پشتکارتر و در یادگیری قوانین لازم برای مسائل ضروری کارآمدتر هستند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری ، منبع کنترل ، نوجوانان