منتقدان احمد غزالی؛ ارزیابی انتقادات مربوط به شاهد، سماع و تقدیس ابلیس
محل انتشار: پژوهشنامه مذاهب اسلامی، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 230
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MAZHB-1-2_005
تاریخ نمایه سازی: 31 فروردین 1401
چکیده مقاله:
وابستگی احمد غزالی به جریان عرفانی خاصی به نام «عرفان عاشقانه» و «جمال گرا»، نتایج خاصی را در پی داشت؛ از جمله: سماع، شطح و شاهدبازی. اموری که آنها را «سنت های جمالی» می نامیم. عمده انتقادها، هجمه ها و حتی هجوهایی که به مکتب خواجه شده، به سنت های جمالی اش باز می گردد، نه به باورها و اصول مکتب او. در این نوشتار، ابتدا شواهد این مطلب را که احمد غزالی اهل این سنت ها بوده است، نقل می کنیم. آنگاه انتقاداتی را که در این موضوعات به او شده است، بررسی و ارزیابی می کنیم. انتقاد مهم دیگری هم که به خواجه شده، به بحث «تقدیس ابلیس» برمی گردد. از این رو، مباحث خود را در دو قسمت پی خواهیم گرفت: سنت های جمالی و تقدیس ابلیس.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی آقانوری
دانشیار گروه مطالعات تاریخ تشیع، دانشگاه ادیان و مذاهب.
محمد رودگر
دانشجوی دکتری تصوف و عرفان اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :