شاخص های موثر در طراحی معماری فضای مدارس، مبتنی بر رضایتمندی دانش آموزان (نمونه موردی دبیرستان در منطقه ۲۲ تهران)

پژوهش حاضر به شاخص های مختلف تاثیرگذار بر فضاهای آموزشی جهت رضایتمندی در دانش آموزان پرداخته است. که از منظر هدف بر اساس مطالعات بنیادی و بعد ماهیت موضوع پژوهش، روش توصیفی - تحلیلی میباشد. برای دستیابی به روابط علی و روابط بین متغیرها و شاخصها، روش تحلیلی - پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری موردنظر دانش آموزان دبیرستان میباشند. ابتدا با شناسایی متغیرهای موثر، شاخص های مربوطه مشخص و سپس با ابزار پرسشنامه و به صورت میدانی اطلاعات موردنیاز جمع آوری شدند. سعی شده است ویژگیهای متغیرهای تحقیق به عنوان نمایش ارتباطی بین مولفه های ذهنی تاثیرگذار و مولفه های عینی بر جامعه اصلی پژوهش مورد بررسی قرار گیرد. از متغیرهای اصلی در این پروژه رضایتمندی کاربران و دانش آموزان میباشد. باتوجه به سطح وسیع آماری از روش نمونه گیری تصادفی و از متد واحد نمونه گیری به جای فرد گروه ها استفاده شده که شامل دو گروه متخصصین فضاهای آموزشی و استفاده کنندگان این فضاها یعنی دانش آموزان میباشد حجم کلی جامعه آماری پژوهش ۱۳۵ نفر از دانش آموزان دبیرستان دخترانه منطقه ۱۰ شهر تهران است که پس از محاسبه تعداد نمونه از طریق فرمول کوکران به ۱۰۰ نفر رسید. در آخر جهت آنالیز آمار و ارقام از برنامه SPSS استفاده شده. خروجیها ازاین قرار است که مولفه های تاثیرگذار بر یک محیط آموزشی به طور موثری میتوانند بر میزان رضایت دانش آموزان و همچنین بالابردن میزان درک و یادگیری آنان تاثیرات مثبتی حاصل کند و به نتایجی همچون رسیدن به آرامش روحی و تمرکز بیشتر بر روی دروس منجر و سمت دیگر باعث افزایش سطح تمرکز معلمان بر روی دانش آموزان شده و آموزش با سهولت و سرعت بیشتری صورت می پذیرد.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، کلاس درس ، کیفیتهای معماری ، رضایتمندی.