کشاورزی شهری، راهبردی برای پایداری شهرهای آینده

یکی از مهمترین چالشهای آینده، بحث امنیت غذایی ساکنین شهرها با توجه به روند روبه افزایش شهرنشینی است. طبق گزارشات سازمان ملل تا سال ۲۰۵۰ نزدیک به ۱۰میلیار نفر در شهرها زندگی خواهند کرد و مصرفکنندگان شهری بیشترین غذای تولید شده در سطح جهان را مصرف میکنند. در پی افزایش جمعیت در شهرها، زمینهای کشاورزی و محدوده های سبز شهری به مناطق مسکونی تبدیل میشود و علاوه بر تهدید غذایی منجر به عدم تعادل در محیط زیست و افزایش آلودگی آن میشود. همچنین کیفیت زندگی شهری به مراتب دچار افول میشود. هدف از انجام این پژوهش یافتن راهبردی برای زندگی جدید در شهرهای قدیمی و حفظ پایداری و زیست پذیری آنها میباشد. طبق مطالعات سیستماتیک انجام شده در این حوزه، یکی از راه حلهای پاسخ ده به این مشکلات، اجرای کشاورزی در سطح شهرها است. کشاورزی شهری در سطح جهان در شهرهای مختلف با روشهای متنوع در حال اجرا و توسعه است. با توجه به میزان تاثیرگذاری کشاورزی شهری در ابعاد مختلف زندگی شهری، تاکنون مطالعات یکپارچهای در زمینه پیوند کشاورزی و کاربریهای شهری و یافتن پتانسیلهای شهر به منظور توسعه کشاورزی شهری صورت نگرفته است. یافتن پتانسیلهای شهر و اجرای مناسبترین روش کشاورزی پیامدهایی همچون: امنیت غذایی، اشتغال زایی، افزایش تنوع زیستی، بهبود عملکرد چرخه زیستی، کاهش فقر، افزایش کیفیت زندگی شهری، افزایش مشارکت اجتماعی، بهبود تعامالت اجتماعی، کاهش آلودگی و پسماندها را برای شهر در بر دارد.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، کشاورزی شهری ، پایداری شهری ، تنوع ز یستی ، انواع روشهای کشاورزی