علی خسروی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد گروه مکانیک
سعید آذربراهممان
حمیدرضا گشایشی

سیالاتمعمولی حاوی ذرات نانومتری نانوسیالات نامیده می شود که به دلیل برخورداری از قابلیت بالای انتقال حرارتی اخیرا مورد توجه زیادی قرار گرفته اند کسرحجمی بسیار پایین ذرات موجب افزایش قابل توجه توانایی هدایت گرمایی و انتقال حرارتی این سوسپانسیون ها می شود بدون اینکه با مشکلات معمول دوغاب ها مانندکلوخه شدن سائیدگی ته نشینی و افزایش افت فشارمواجه گردند اما آیا این سیالات را می توان در دوفاز مورد استفاده قرار داد یا به عبارت دیگر تغییر فاز دراین قبیل سوسپانسیون ها به فرایندانتقال حرارت کمک می کند یا برای آن زیان آور است ؟ مقالات حاضر با مطالعه تجربی برروی جوشش اسختری نانوسیالات در آب -Al2O3 به بررسی این پرسش می پردازد نتایج این مطالعه نشان میدهد که نانوذرات تاثیر فوق العاده و قطعی روی به تعویق افتادنه فرایند جوشش و مشخصات جوششی سیال دارد همچنین افزایش غلظت ذرات موجب تغییر در فرایندجوشش می گردد به نحویکه دمای سطح جوشش افزایش می یابد این امر نشان میدهد که نقش هدایت لحظه ایدرجوشش استخری بوسیله عوامل دیگر تحت الشعاع قرارمیگیرد. از آنجایی که ذرات تحت بررسی یک یا دو مرتبه کوچکتر از زبری سطح هستند اینطور نتیجه گیری میش ود که ذرات نانوطی مراحل جوشش درسطوح جوشش به دام افتاده و مواضع هسته ای شدن یا جوش را می بندند و انی علت متمایل شدن مشخصات جوشش به سمت منفی می باشد.

جوشش ، نانوسیالات، استخری، Al2O3