تاثیر روش های مدیریتی بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در بوم نظام های کشاورزی استان اصفهان

به منظور بررسی تاثیر روش های مدیریتی بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در بوم­نظام های کشاورزی تحقیقی در سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ در سطح مزارع شهرستان­های استان اصفهان انجام گرفت. ابتدا در هر یک از ۲۳ شهرستان استان اصفهان، شش مزرعه انتخاب و به منظور گروه بندی مزارع موردمطالعه، پرسش نامه­ای تنظیم و از طریق مراجعه به زارعین تکمیل گردید. سپس براساس اطلاعات پرسش نامه­ها، مزارع به سه گروه (مزارع کم نهاده، متوسط نهاده و پرنهاده) طبقه بندی شدند. در هر شهرستان دو مزرعه از هر گروه نهاده انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. عملیات نمونه برداری خاک مزارع به ازای هر هکتار، ازچهار نقطه مزرعه به صورت تصادفی انجام و خاک تا عمق ۳۰ سانتی متری نمونه برداری گردید. سپس با اختلاط نمونه های هر مزرعه، یک نمونه مرکب از هر مزرعه تهیه و با هدف تعیین خصوصیات فیزیکی وشیمیایی به آزمایشگاه منتقل گردید. نتایج نشان داد که پایداری خاک دانه ها، هدایت الکتریکی محلول خاک و میزان ماده آلی در بین سه نظام کشت (کم نهاده، متوسط نهاده و پرنهاده) مقادیر متفاوتی داشت و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار (p<۰.۰۱) بود. پایداری خاک دانه ها در نظام­های زراعی کم نهاده دارای بیشترین مقدار (۷۲/۰) و در نظام­های زراعی پرنهاده دارای کمترین مقدار (۴۲/۰) بود. خاک نظام های کم نهاده و پرنهاده به ترتیب دارای بیشترین وکمترین درصد ماده آلی (۰۵/۲% و ۱%) بود. pH نمونه ها در بین سه نظام زراعی تفاوت آماری معنی داری نشان نداد.

کلیدواژه ها:

پایداری خاک دانه ، ماده آلی ، نهاده ، هدایت الکتریکی