بررسی جایگاه نظری هپردازی هنر و معماری قرون وسطا در جهان غر ب

نظریه ی هنر یا تئوری هنر، در واقع ، اندیشیدن، گفت وگو و نوشتن درباره هنر است . انواع و اشکال مختلف تئوری هنر شامل رساله ، کتاب، سخنرانی و گفتگو می باشند. تئوری هنر و معماری از دوران باستان به اشکال مختلف وجود داشته است و به موازات رواج صنعت نشر، تئوری هنر نیز غنای بیشتری یافت . تا جایی که کتابها، مجلات و ژورنال های دانشگاهی پرشماری در قرن اخیر، تعداد بی سابقه ای از آثار هنرمندان و منتقدان را منتشر کردند. در نتیجه ی این انتشار وسیع و سریع ، سبک ها و جنبش هایی شکل گرفتند که طبیعتا همانطور که به سرعت به وجود آمدند، بسیار سریع تر از حالت های قبل از دوره ی نشر نابود شدند. هرچند تاثیرات برخی از آنها همواره در تاریخ هنر ماندگار بوده است . در سدهی اخیر، با انقلاب دیجیتال و فراگیر شدن متون اینترنتی ، تئوری هنر و معماری نیز وارد فاز جدیدی از تاریخ خود شده است .اما یک دوره ی تقریبا هزارساله از تاریخ غرب که با نام قرون وسطا به ما معرفی می شود (حوالی ۴۰۰ تا ۱۴۰۰ میلادی) ، تقریبا خالی از نظریه پردازی به شیوه ای است که از دوره ی رنسانس در غرب آغاز شد و تا به امروز ادامه داشته و پر و بال گرفته است . از این رو در نظر برخی ، اینطور می نماید که هیچگونه نظریه ی درخور توجه در این دوره ی زمانی در مغربزمین پدید نیامده است . در این مقاله سعی بر این است که شیوه ی اندیشه ورزی و نظریه پردازی قرون وسطا در حوزه ی هنر و معماری را با دقتی بیشتر و نگاهی ژرفتر مورد بررسی و مداقه قرار دهیم تا ابعاد احتمالا مغفول مانده از اندیشه ی این دوره ی طولانی و واسط میان جهان کلاسیک و رنسانس غربی مورد بازبینی دوباره قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تئوری ، قرون وسطا ، معماری ، هنر ، نظریه پردازی