بررسی تاثیر انعطاف پذیری منابع انسانی بر خودکارآمدی شغلی( مطالعه موردی کارکنان سازمان فنی حرفه ای شهر تهران)

انعطاف پذیری یک مفهوم چند بعدی است که می تواند با اجزای زیادی در سازمان در ارتباط باشد. الفاظ مختلفی نظیر ظرفیت، انطباق، حساسیت، ارتجاعی و چابکی ممکن است به عنوان مترادف آن مورد توجه قرار گیرند. انعطاف پذیری همچنین به عنوان قابلیت پویایی مد نظر قرار گرفته است. انعطاف پذیری توانایی سازگاری، ایستادگی کردن یا اداره عدم اطمینان است اما انعطاف پذیری واژه ای است که بسیار مورد استفاده قرار می گیرد حال آنکه تعاریف زیادی از آن وجود ندارد. روش تحقیق با توجه به ماهیت موضوع توصیفی از نوع همبستگی می باشد و با توجه به هدف تحقیق،در پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که به روش مقطعی انجام خواهد گرفت و با توجه به نحوه گرد آوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است و شیوه جمع آوری اطلاعات موردنیاز از جامعه مورد مطالعه نیز بصورت انفرادی که در سازمان فنی حرفه ای شهر تهران صورت خواهد گرفت وهمچنین ابزار گرد آوری داده ها و اطلاعات پرسشنامه ی خواهد بود. جامعه آماری اول شامل کلیه کارکنان سازمان فنی و حرفه ای شهر تهران می باشد. نتایج تحقیق نشان داد بین انعطاف پذیری منابع انسانی و موفه آن با خودکارآمدی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، انعطاف پذیری منابع انسانی ، خودکارآمدی ، تعالی منابع