مداخله های نوروسایکولوژیکی و اثربخشی آن در بهبود وضعیت خواندن و نوشتن دانش آموزان ابتدایی نارسا خوان

نارساخوانی، ترکیبی از توانایی ها و مشکلاتی است که فرآیند یادگیری را در یک یا چند زمینه از جمله خواندن، نوشتن و هجی کردن تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلال ممکن است با مشکلاتی در زمینه های سرعت پردازش، حافظه کوتاه مدت، توالی، ادراک دیداری شنیداری، زبان گفتاری و مهارت های حرکتی نیز همراه باشد. هدف: هدف این پژوهش مداخله های نوروسایکولوژیکی و اثربخشی آن در بهبود وضعیت خواندن و نوشتن دانش آموزان ابتدایی نارسا خوان بود روش: روش پژوهش شیوه تک آزمودنی بود و ۴ نفر از دانش آموزان نارسا خوان که در پایه های سوم و چهارم دبستان مشغول به تحصیل بودند، به طور تصادفی از میان مدارس ابتدایی پایه های سوم و چهارم شهر تربت حیدریه انتخاب شدند. ابتدا به منظور تعیین بهره هوشی، آزمون هوشی و کسلر کودکان به صورت انفرادی و سپس به منظور تشخیص و تعیین سطح توانایی خواندن و نوشتن آنان، آزمونهای اختلال خواندن و نوشتن اجراء شد. سپس چهار آزمودنی نارسا خوان به صورت تصادفی، دو نفر در گروه آزمایشی و دو نفر در گروه گواه قرار داده شدند. آزمودنی های آزمایش در طی ۸ جلسه تحت مداخله با روشهای درمانی نوروسایکولوژی قرار گرفتند. آزمودنی های گواه مداخله ای دریافت نکردند. پس از پایان مداخلات، از آزمودنیهای هر دو گروه آزمایشی و گواه، پس آزمون و آزمون پیگیری به عمل آمد. یافته ها: نتایج نشان داد که اولا مداخله های نوروسایکولوژی بر مبنای مدل تعادل خواندن بیکر موجب افزایش میزان دقت و درک خواندن آزمودنی های گروه آزمایشی نسبت به آزمودنی های گروه گواه شده و میزان سرعت خواندن و تعداد خطاهای املایی آنان نیز کاهش یافته است. ثانیا، کاربرد این شیوه های درمانی موجب پایداری اثرات درمان در این گروه از کودکان شده است. نتایج استفاده می تواند میزان کارآمدی از بسته آموزشی نوروسایکولوژی خواندن و نوشتن دانش آموزان نارساخوان را افزایش دهد. بر مبنای نتایج این پژوهش می توان به متخصصان اختلال های یادگیری و روان شناسان پیشنهاد نمود که با استفاده از این روش ها در جهت بهبود عملکرد خواندن و نوشتن دانش آموزان نارساخوان بکوشند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ابتدایی ، نوروسایکولوژی ، خواندن ، نوشتن ، نارساخوانی.