تاثیر روش ترکیبی باز درآموزش فقه وآموزش های عمومی قرآن

هدف از اجرای این مقاله تبیین تاثیر آموزش فقه و قرآن با روش ترکیبی باز در مقایسه با روش کنونی انجام گرفته است. تربیت فقهی (احکام اسلامی ) وقرآنی سهم عمده ای از مسائل فرهنگی کشور ما را تشکیل می دهد . بنابراین با توجه به مسائل و مشکلا ت مبذول گردد . در حال حاضر یکی از مسائل مهم اجتماعی ایران تهاجم فرهنگی است . تهاجم فرهنگی یک سیاست برنامه ریزی شده از سوی دشمن است و در راه ادامه زندگی و حیات اجتماعی مارادرگرو مبارزه با این پدیده شوم استعمار است جبه ه ما مقابله با تهاجم فرهنگی و ابزار مورد استفاده ما علم است . نوع و شیوه آموزشی در فقه و قرآن هر روز شکل متنوعی به خود می گیردو محققین امر تنها با بررسی و مطالعه تاریخ اسلام و روش های نوین می توانند چگونگی نیاز سنجی آموزشی و طراحی آموزش با آنها را در یابند . در این مقاله سعی شده تا با بررسی زمینه های شکل گیری مدیریت آموزشی و شیوه و نوع آموزشی آن تصویری از آنها بدست آید و نتیجه تحقیق این است که فعالیت های امروزی آموزش دهندگان فقه و قرآن کشور نتیجه توجه تمرکز گرایانه آنها ست که خود ناشی از القاء روش آموزشی وارداتی غرب می باشد و هدف اصلی آنها رواج روش غربی آموزشها و شیوه های آموزشی آنهاست .این روش که بعد از شهادت امیر کبیر به جامعه ما القاء گردیده است هر روز در ایران رفتار مراکز کلا ن آموزشی را نیز تحت تاثیر غرب می باشد .با بررسی رفتار های آموزشی در اسلام که مورد بررسی قرار می گیرد راهی نو نیز توسط محقق ارائه می گردد . محقق عقیده دارد نظام تربیتی اسلام نظامی ، کامل و جامع است که برای سعادت و تکامل انسان ها در تمام مراحل زندگی برنامه و دستوراتی دقیق و منظم دارد.در نهایت روش ترکیبی باز کفایت لازم برای عمومی کردن آموزش فقه و قرآن را در سطح مراکز رسمی و غیر رسمی کشور را دارد .

کلیدواژه ها:

روش ترکیبی باز ، آموزش فقه وآموزش های عمومی قرآن ، آموزش رسمی و غیر رسمی