رابطه تاب آوری و رفتارهای پرخطر خشونت در دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه تاب آوری با رفتارهای پرخطرخشونت در دختران نوجوان با هدف تبیین رابطه ی تاب آوری با رفتارهای پر خطر خشونت انجام شده است . این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی -از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل ۶۵۲ نفر دختر هنرستانی می باشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۴۲ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند . برای ارزیابی مقیاس رفتارهای پر خطر از پرسشنامه (خطر پذیری نوجوانان ایرانی (IARS، بخش سوالات مربوط به ارزیابی خشونت استفاده شده که مقدار آلفای کرونباخ برای مقیاس خشونت (۰/۷۴ ) می باشد و سنجش مقیاس تاب آوری از پرسشنامه کانر و دیویدسون استفاده شده است . به منظور بررسی معنی دار بودن رابطه بین متغییر ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد . بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره استاندارد مشاهده شد که مدل تاب آوری پیش بینی کننده مناسبی برای رفتار پر خطر خشونت دانش آموزان نوجوان دختر است . نتایج حاکی از آن است که بین تاب آوری با رفتار پر خطر خشونت رابطه منفی و معناداری وجود دارد .

کلیدواژه ها:

رفتارهای پر خطر ، تاب آوری ، خشونت ، دختران نوجوان