تحلیل سیاستهای کالبدی و اقتصادی بازآفرینی شهری مسکن مبنا، مورد مطالعه محله جفره ماهینی شهر بوشهر

شهر در فرآیند طبیعی رشد خود به­دلیل ماهیت اجتماعی که دارد به مرور، کارایی خود را در ارتباط با شرایط جدید از دست می­دهد. بافت ناکارآمد، معضلی است که اکثر شهرها، به­خصوص شهرهای تاریخی و با قدمت با آن مواجه هستند. یکی از مشکلات اصلی که بافت ناکارآمد برای شهر ایجاد می­کند، مشکلات مربوط به مسکن است. بازآفرینی شهری به­عنوان رویکردی کارا در مقابله با فرسودگی شهری، می­تواند راه­حلی مناسب برای تغییر و بهبود وضعیت شهر و زندگی ساکنان آن باشد. هدف این تحقیق تحلیل سیاست­های کالبدی و اقتصادی بازآفرینی شهری مسکن مبنا در بافت­های فرسوده شهری محله جفره ماهینی شهر بوشهر است. داده های آماری مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده و جامعه آماری شامل شهروندان ساکن در محله جفره ماهینی شهر بوشهر و حجم نمونه ۳۴۰ نفر می­باشد. برای تحلیل در این پژوهش از آزمون های تی تک­نمونه­ای، تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شده است. در این پژوهش، شاخص­های مسکن در ابعاد کلی سیاست بازآفرینی شهری یعنی اقتصادی و کالبدی شامل کمی اقتصادی، کیفی اقتصادی، مالی اقتصادی، کمی کالبدی، کیفی کالبدی و مالی کالبدی تحلیل می­شوند. بارهای عاملی بدست آمده برای تمامی شاخص­ها در هر دو سیاست در حالت تخمین بالاتر از استاندارد بود که به­معنای قابل قبولی است و همچنین در شرایط تخمین معناداری نیز وضعیت قابل قبول بود. پس از اجرای آزمون­های مرتبط مشخص شد، در مدل بازآفرینی شهری مسکن­مبنا در محله جفره ماهینی، وضعیت کلی هر دو سیاست و همچنین وضعیت کلی مدل، در شرایط نامطلوب قرار دارد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری مسکن مبنا ، مسکن ، بافت فرسوده ، محله جفره ماهینی ، شهر بوشهر