اثربخشی آموزش حرکات ورزش ایروبیک بر بهبود کارکردهای اجرایی و توجه کودکان با ناتوانی های یادگیری عصب- روان شناختی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش حرکات ورزش ایروبیک بر بهبود کارکردهای اجرایی و توجه کودکان با ناتوانی های یادگیری عصب- روان شناختی انجام گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کودکان ۶ ساله مبتلا به اختلال یادگیری عصب – روان شناختی پیش از دبستان شهر اصفهان بود. به منظور انجام این پژوهش، ۳۰  نفر کودک با ناتوانی یادگیری عصب- روان شناختی از میان جامعه ی آماری به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، انتخاب و با روش تصادفی به گروه های آزمایشی و کنترل گمارده شدند (هر گروه  ۱۵ نفر). روش پژوهش آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل  بود. آموزش حرکات ورزش ایروبیک بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. ابزارهای مورد استفاده عبارت از آزمون عصب- روان شناختی نپسی، مقیاس هوش کودکان پیش دبستانی وکسلر و آزمون تشخیص کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری عصب – روان شناختی بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری(مانکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش حرکات ورزش ایروبیک بر بهبود کارکردهای اجرایی و توجه کودکان با ناتوانی های یادگیری عصب- روان شناختی موثر می باشد. بنابراین، اگر بتوان به غنی سازی محیط و بسترسازی  برای بازی های گروهی و حرکتی اقدام نمود، احتمالا به رشد و بهبود کارکردهای اجرایی و توجه کودکان کمک خواهد شد.

کلیدواژه ها:

عصب روان شناختی ، ناتوانی یادگیری ، ورزش ایروبیک ، کارکردهای اجرایی ، توجه