بررسی صفت حرص درمباحث اخلاق اسلامی

برخی از خصلت های انسانی برای شخص و جامعه بسیار خطرناک است. از جمله این خصلت ها میتوان به حرص اشاره کرد . انسان حریص هرگز به چیزی خشنود نمی شود و هر چه بیشتر به دست می آورد، تشنه تر می شود.دستدرازی می کند و سیری ناپذیر گرد می آورد و طلب می کند . حال اگر این آزمندی با بخل همراه شود، دیگر بسیار خطرناک تر خواهد بود؛ زیرا صفت بخل به او اجازه نمی دهد تا جامعه از آنچه در اختیار اوست بهره مند شود. این گونه است که فساد و تباهی در خصوصیات اخلاقی، فساد و تباهی را در اقتصاد جامعه و رفتارهای هنجاری مردم موجب می شود و ضد ارزش ها و نابهنجاری ها به ارزش تبدیل می شود و موجبات سقوط انسان و جامعه را فراهم می آورد .حرص در اصطلاح علم اخلاق:علاقه ی شدید به دنیا و جمع و تکثیر و ذخیره کردن و سر گرم شدن به کامجویی از آن است، که لازمه ی آن آرزوی دراز می باشد و آن امید به دستیابی به لذت ها و تمنای رسیدن به خواستنی ها ی نفسانی است، اگر چه از نظر اندازه و چگونگی و مکان و زمان دور از دسترس باشد . نکاتی در مورد حرص در علم اخلاق: ۱ علمای اخلاق آن را از رذایل اخلاقی و متعلق به قوه شهویه می دانند .امیر مومنان (علیه السلام ) تعبیر جالبی در تعریف حرص دارد و می فرماید: "هو طلب القلیل باضاعه الکثیر حرص آن است که انسان چیز کمی را جستجو کند در برابر چیز بسیاری که ازدست می دهد - . " امام علی (ع) می فرماید :من لهج قلبه بحب الدنیا التاط منها بثلاث، هم لا یغبه و حرص لایترکه و امل لا یدرکههرکس حب دنیا داشته باشد به سه درد مبتلا می شود: ۱ اندوهی که رهایش نمی کند. - ۲ حرصی که از او دست بر نمی دارد. - ۳ آرزویی که بدان نمی رسد -

کلیدواژه ها:

خصلت انسانی ، حرص ، رفتار ، دین