تاثیر قرارگاه رفتاری بر محیط های مسکونی و فضای زندگی انسان

این مقاله پژوهشی درراستای بررسی تاثیر قرارگاه رفتاری و محیط کالبدی بر زندگی، محیط و فضای مسکونی می باشد . بررسی تاثیر متقابل محیط بر انسان و فضای زندگی روزمره ان است، بنابراین ، بازنگری و توجه به طراحی فضای مسکونی به عنوان مهم ترین محیط زندگی جوامع بشر امروزی ضروری است. نظریه پردازان محیط ، سینومورفی را سازگاری بیشتر فضا و رفتار انسان می دانند و نیزتوجه به جایگاه علوم رفتاری در طراحی فضای مسکونی و برنامه ریزی و چگونگی تاثیر گذاری فضا بر بروز رفتار انسانی از جمله مواردی است که نیازمند بررسی و بازبینی مفهومی و عملیاتی در طراحی است. مسئله اساسی این مقاله تبیین همبستگی الگوی رفتار تعاملی با الگوی محیط کالبدی فضای است. مطالعه میدوست " محیط های متنوعی توسط بارکر و همکاران مورد بررسی قرار گرفتند درک بهتر رفتار انسان و ارتقاء دانش طراحی طراحان یکی از کلیدی ترین نکاتی است که طراحان را در به عنوان یک مولفه فرهنگی بارز و تاثیر گذار در « طراحی محیط های گوناگون یاری می دهد روش زندگی و مقیاس های آن شکل دهی مسکن و محیط مسکونی می باشد. روش زندگی در مقیاس های متفاوت فردی و جمعی ، طی فرادادهای فرهنگی ، نمود آشکار فرهنگ در زندگی انسان به شمار می رود که قرارگاه های رفتاری را در محیط ساخته شده انتظام می بخشد تداخل فعالیت ها و تنش های ناشی از آن می تواند مشکلات فراوانی را از لحاظ امنیت فکری برای اعضای خانواده بوجود می آورد. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از مقالات معتبر در این رابطه استفاده شده است. آورد اماپژوهش حاضر با نگاهی متفاوت به خانه و فعالیت های انسانی کالبدی درون آن در پی یافتن پاسخ مناسب برای مشکلات ذکر شده است. کیفیت ساماندهی رفتاری بر فضا و نحوه ساماندهی فرم ها اثرگذار است ، لذا شناخت الگوهای رفتاری ، باعث افزایش آگاهی معماران نسبت به میزان پاسخگویی شیوه طراحی به نیازهای رفتاری کاربران می گردد که نتیجه این آگاهی رویکرد منطقی و غیر کلیشه ای در طراحی است مقایسه الگوهای رفتاری - حرکتی در درون محیط های مسکونی می باشد.

کلیدواژه ها:

قرارگاه رفتاری ، مولفه های کالبدی ، فضای مسکونی ، الگوی محیط ، سینومورفی