نقش ابزارهای پارامتریک و شبیه سازی در طراحی های عملکردمحور برای نماهای تطبیق پذیر

بسیاری از کشورهای جهان با چالش کاهش مصرف انرژی مواجه هستند. الزام به حداقل رساندن مصرف انرژی را میتوان با ارزیابی مجدد جنبه های معماری برآورده کرد. یکی از این جنبه ها مربوط به مشکلات گرمای بیش از حد است که در اثر نماهای تمام شیشه ای ایجاد می شود. در چنین طرح هایی، عناصر سایه بان می توانند در مراحل اولیه فرآیند طراحی در نظر گرفته شوند. سایه اندازی ساختمان ها به ویژه در اقلیم هایی با تابستان گرم بسیار مهم است. به علاوه محافظت از پنجره در برابر تشعشعات خورشیدی در تابستان و در عین حال داشتن حداکثر تابش خورشیدی در زمستان حائز اهمیت است. به همین دلیل ارقام دقیقی از عملکرد آنها مورد نیاز است. به این ترتیب، ابزارهای شبیه سازی اغلب برای شناسایی مناسب ترین عنصر سایه اندازی مناسب ساختمان استفاده می شوند. مطالعات متعددی، برای تعیین عملکرد انرژی دستگاه های سایه بان برای انواع ساختمان های واقع در مناطق مختلف آب و هوایی با استفاده از ابزارهای شبیه سازی انجام شده است. در این مقاله، مزایای حاصل از ترکیب مدل سازی پارامتری و الگوریتم های ژنتیک با ابزارهای شبیه سازی در جهت ارزیابی عملکرد ساختمان بررسی می شود. به عبارت دیگر در این بررسی، نقش فرآیند عملکرد محور با تمرکز خاص بر طراحی معماری بحث می شود. همچنین نقش کلیدی سیستم های طراحی تولیدی و پارامتری در رابطه با طراحی عملکرد گرا مورد بحث قرار می گیرد که در آن ارزیابی های مبتنی بر معیارهای مهندسی، در فاز مفهومی طراحی ادغام می شوند. به علاوه، قادر ساختن طراح به تولید خودکار طیف وسیعی از راه حل های طراحی جایگزین، مزیت بزرگی است که توسط مدل سازی پارامتریک در پشتیبانی از کاوش های طراحی هندسی ایجاد می شود . با این حال، این به نوبه خود دشواری چگونگی ارزیابی تعداد بی شماری از جایگزین های تولیدشده را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، پارامتریک ، مصرف انرژی ، تطبیق پذیر ، طراحی پایدار