سیاست فضا در چیدمان های کریستین بولتانسکی با تکیه بر زیبایی شناسی ژاک رانسیر

امروزه هنر شکلی از زندگی به شمار می آید و پیوند هنر به زندگی با معنای پیوند تجربه هنری در مقام خودآیینی به زندگی در نظر گرفته می شود. در دهه های اخیر، هنرمندان معاصری چون بولتانسکی در تلاش بوده اند با شیوه های بیانی خاص خویش چارچوب ها، مقیاس ها و دیدگاه هایی را که ما بر اساس آن به درک امور رویت پذیر نائل می شویم تغییر دهند و آن را با یک عنصر رویت پذیر دیگر و یک معنای خاص درآمیزند. هدف این قبیل تجربه های هنری، ایجاد گسست در روابط مفروض میان چیزها و معناها بوده است که بدین ترتیب بافتار جدیدی از تجربه مشترک بین انسان ها،چشم انداز جدیدی از امور دیدنی و نادیدنی و نمایش جدیدی ازامور فهم پذیر می شود. همچنین رابطه ی سنتی بین هنر و سیاست ورزی بازتعریف شده است که در قالب ایده توزیع امر محسوس رانسیر قابل تبیین است. در این پژوهش، این مساله مطرح می شود که چیدمان چگونه می تواند با پارامتر توزیع امر محسوس ارتباط برقرار کند. حاصل این تحقیق تحلیل نمونه هایی از آثار چیدمان بولتانسکی بر اساس زیبایی شناسی رانسیر می باشد که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از منابع متنی و تصویری انجام گرفته است. در این مقاله با بررسی آثار بولتانسکی و اندیشه های رانسیر، بینش تازه ای در رابطه با سیاست فضا در آثار چیدمان مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

سیاست فضا ، توزیع امرمحسوس ، هنر چیدمان ، ژاک رانسیر ، کریستین بولتانسکی